Depressie wordt omgeven door een groot aantal domme mythen. Veel mensen begrijpen volledig wat depressie werkelijk is. De perceptie van deze aandoening als iets vergezocht, pogingen tot zelfmedicatie en zelfcorrectie kunnen tot zeer negatieve resultaten leiden.
Depressieve man huilen
Tranen zijn een natuurlijke reactie van een persoon op gebeurtenissen en niet altijd traumatisch, omdat er tranen van vreugde zijn. Met behulp van tranen komen gevoelens los, bijvoorbeeld agressie en verdriet. Wetenschappers hebben bewezen dat wanneer iemand huilt, fysieke pijn wordt verlicht.
Depressie, wat neerkomt op een uitzonderlijk depressieve toestand, wordt meestal geassocieerd met constante tranen. Veel mensen stellen zich een depressieve episode voor als het moment waarop de patiënt, opgerold, dagen en nachten snikt. Natuurlijk gebeuren dergelijke situaties ook, bij depressieve patiënten echt verhoogde gevoeligheid, terwijl de stemming en fysieke activiteit worden verlaagd. Maar niet elke depressie is gelijk aan tranen.
Er zijn veel vormen van depressie. Zo is er de zogenaamde "droge" depressie, wanneer een persoon, die zeer moeilijke gevoelens ervaart en bijna tranen voelt, op geen enkele manier kan huilen. Dit verslechtert de algemene toestand. Een persoon die enige tijd aan een depressie lijdt, is echter vaak bang om zijn ware gevoelens, emoties en zijn gemoedstoestand te tonen. Deze angst kan worden veroorzaakt door gedachten en overtuigingen, het idee van deze psychische aandoening in de omringende wereld en vele andere factoren. In de overgrote meerderheid van de gevallen verschuilt de depressieve stoornis zich achter een masker van onverschilligheid of zelfs een glimlach. Vaak realiseert zelfs de directe omgeving van een zieke zich gewoon niet dat hij hulp nodig heeft.
Ze zeggen dat depressie altijd tot zelfmoord leidt
Tijdens de periode van het uitbreken van een depressieve episode veroveren de meest sombere, moeilijkste gedachten het hoofd van de patiënt. Ze worden obsessief, zelfs achtervolgd door beelden in een droom. Een persoon kan ze niet van zich afschudden, en als dat zo is, vinden gedachten een uitweg door sensaties. Ze kunnen zich niet alleen op het emotionele vlak manifesteren, maar ook op het fysieke. Dit is een van de redenen waarom de fysieke gezondheidstoestand zo vaak lijdt bij depressie, dat er organische stoornissen in het lichaam zijn. Depressieve gedachten over zelfmoord zijn kenmerkend voor een zeer klein aantal patiënten.
Volgens statistieken heeft slechts een klein percentage van de mensen met een depressie ooit geprobeerd iets met zichzelf te doen. Bovendien was de overgrote meerderheid van deze pogingen niet ernstig, ze worden gelijkgesteld met parasuicide (demonstrativiteit). Meestal worden pogingen ondernomen om het leven te nemen met mensen die een zeer moeilijke depressieve periode doormaken en een behandeling starten. Daarom wordt de patiënt in de eerste stadia van de therapie voor depressie zo vaak onder toezicht van artsen gelaten, aangezien het op dit moment in de eerste maand is dat het risico toeneemt dat een persoon zichzelf op de een of andere manier lichamelijk letsel zal toebrengen. Het is echter volkomen onjuist om aan te nemen dat elke depressieve patiënt wordt gedomineerd en dat er in het algemeen zelfmoordgedachten zijn. En niet iedereen die zelfmoord pleegde, leed aan een depressie.
"Ga aan het werk, ren en dans, alles gaat voorbij"
In de moderne wereld lijkt het erop dat mensen met een depressie veel vrije tijd hebben. 'Het is allemaal uit verveling.' En dit is weer een waanvoorstelling. Een groot aantal mensen met een dergelijke diagnose voordat ze door een negatieve toestand worden gedekt, een actieve levensstijl hebben, een prestigieuze baan hebben, hun tijd wordt letterlijk in minuten ingepland. Een patiënt adviseren om met depressie te werken, is om een persoon nog meer negatieve gevoelens en gedachten te bezorgen, een gevoel van schaamte op te wekken en een gevoel van minderwaardigheid te vormen. Bij depressie is er een scherpe inzinking, je moet alles met veel moeite doen, je armen en benen lijken vreselijk zwaar, je wilt niet praten, en er kan een warboel in je hoofd zitten van gedachten, ideeën en beelden. In zo'n staat kan zelfs eenvoudig werk voor een persoon moeilijk zijn.
Hardlopen, dansen, yoga en andere fysieke activiteiten kunnen depressie niet genezen. Ze kunnen verdriet en verdriet redden, maar niet om van de ziekte af te komen. Patiënten met een depressieve stoornis krijgen minimale fysieke activiteit voorgeschreven, wandelingen in de frisse lucht, leuke activiteiten, maar dit alles is geen wondermiddel en de basis van de behandeling. Integendeel, overmatige fysieke (of mentale) stress tijdens een depressieve episode kan de aandoening verergeren.
"Ik ben vijf minuten verdrietig, ik ben depressief"
Verdriet en verdriet zijn zeer milde en snel voorbijgaande aandoeningen in vergelijking met klinische depressie. De arts, die zich voorbereidt om een persoon te diagnosticeren, is zeker geïnteresseerd in hoe lang de patiënt depressief is, hoe lang hij niet geïnteresseerd is in de gebeurtenissen van de buitenwereld, zijn favoriete activiteiten en hobby's, werk, mensen in de buurt. Depressie kan alleen worden vermoed als negatief welzijn constant minstens 14 opeenvolgende dagen achtervolgt. Maar zelfs met zo'n combinatie van omstandigheden kan men niet meteen een diagnose stellen.
Depressie is een aanhoudende en langdurige toestand, waarvoor een gevoel van verdriet typisch is, maar het mag niet andere pijnlijke gevoelens domineren. Proberen om een depressieve stoornis bij jezelf te diagnosticeren, als de stemming een paar dagen slecht is, is dit een absurde fout.