In de moderne samenleving is het gebruikelijk te denken dat kinderen altijd emotie moeten veroorzaken. Maar sommige mensen zijn alleen geïrriteerd als ze kinderen zien. Wat zit er achter zo'n vijandigheid en is het mogelijk om dingen te veranderen?
In de moderne samenleving lijkt het vreemd om onverschillig te zijn voor andermans kinderen. Hoewel tribale gemeenschappen geen bijzondere sympathie tonen voor de kinderen van andere mensen en veel dieren agressief zijn tegen de nakomelingen van anderen, blijven mensen anderen de schuld geven voor het gebrek aan verwachte tederheid.
Wanneer prevaleert Adult
Volgens de theorie van de Canadese wetenschapper Eric Burn kan ons 'ik' in drie verschillende staten verkeren: kind, ouder en volwassene. We kopiëren het gedrag van onze ouders en spelen het scenario van hun leven na, of gedragen ons zoals we dat in de kindertijd deden, of handelen bewust als een volwassen volwassene.
Het is mogelijk dat achter de vijandigheid jegens kinderen de volwassene schuilt, die op alle mogelijke manieren de manifestaties van het kind, zoals spontaniteit en emotionaliteit, in bedwang houdt. De redenen kunnen verschillen: het ontbreken van een voorbeeld van een zorgzame ouder in de kindertijd, het gebrek aan aanmoediging van de manifestatie van deze eigenschappen in de kindertijd, enz.
Zo staat een persoon, terwijl hij met een kind communiceert, voor een alternatieve keuze: ofwel zich onderdompelen in de toestand van het kind, het spel van een kind betreden of in de volwassen toestand blijven, na een serieuze blik te hebben aangenomen. Zo iemand in de staat van de ouder voelt zich ongemakkelijk. Op onbewust niveau weigert het individu te geven wat hij in zijn jeugd niet heeft gekregen, en benijdt hij zelfs een te verwend kind. En als hij via zijn kinderen kan proberen om van oude verwondingen af te komen door het kind iets te geven wat hij niet had, dan zijn andermans kinderen slechts een nare herinnering aan de 'zieke' afleveringen.
Hoe lost u het probleem op?
Wees in de eerste plaats toleranter voor jezelf. Bedenk welke activiteiten van kinderen u zouden bevallen en doe ze. Ook al lijkt dit gek, deze aanpak zal je helpen je interne conflict op te lossen.
Als een persoon bang is om te worden blootgesteld
In de regel zijn kinderen open in het uiten van hun emoties, terwijl de meeste volwassenen hun ware gevoelens verbergen en hun gedrag zorgvuldig controleren. Bovendien kunnen ware verlangens soms zelfs voor zichzelf verborgen blijven. Kinderen zijn zeer pienter en kunnen ons zonder ceremonie in een lastige positie brengen door ons bloot te geven. En als we ons kind nog steeds het zwijgen kunnen opleggen, kunnen we een vreemde niet beïnvloeden. Vandaar het ongemak: wanneer iemand iets wil verbergen, voelt hij op onbewust niveau dat het kind door hem heen kijkt en niet zal zwijgen.
Hoe lost u het probleem op?
Gun jezelf een pauze. Je hoeft je niet 'goed' te voelen, emoties zijn je eigen zaak. En als je in je acties verplicht bent om de regels van de samenleving waarin je leeft te gehoorzamen, dan is dat niet in je gevoelens. Geef jezelf vrijheid en je hebt niets te onthullen.
Wanneer een persoon zijn onvolmaaktheid beseft
Vaak worden we ons, samen met de kinderen van andere mensen, bewust van ons falen als ouder. We nemen een defensieve positie in uit angst dat de ouder van een ander kind, zachter of ernstiger dan wij, ons zal veroordelen. Daarom zien we de baby van iemand anders als ongemanierd, te luidruchtig en ondeugend.
Redeneren, we vertrouwen op de volgende logica: als het kind van iemand anders zich slecht gedraagt, dan onderwijst zijn ouder hem slecht, en we onderwijzen zijn kind anders en doen het daarom goed. En in dit geval is afkeer van andermans kinderen een indicator van een laag zelfbeeld en de wens om bevestiging te vinden van de juistheid van hun acties.
Hoe lost u het probleem op?
Maak je geen zorgen meer over het evalueren van je opvoedingsmethode. Er zijn geen ideale ouders, het is jouw taak om je kind alles te geven wat mogelijk is, en vooral: liefde en zorg. Begrijp waarom je in je toespraak zo bang bent voor kritiek als ouder en kom van die angst af.