Tegen de tijd dat ze de leeftijd van 30-35 jaar bereiken, beginnen veel mannen een complex van depressieve gevoelens te ervaren die verband houden met pogingen om hun levenspaden en toekomstperspectieven te beoordelen. Deze aandoening wordt een midlifecrisis genoemd en kan de stemming permanent verpesten, niet alleen voor de man zelf, maar ook voor zijn geliefden.
Gebruiksaanwijzing
1
Het is volkomen natuurlijk dat iemand probeert te begrijpen in hoeverre zijn echte leven samenvalt met zijn plannen en ambities. Een crisis van middelbare leeftijd komt meestal voort uit de schijnbare discrepantie tussen jeugddromen en de huidige realiteit. Hieraan wordt de existentiële angst voor de naderende dood toegevoegd, aangezien de man er in bijzonder opvallende gevallen zeker van is dat het hoogtepunt van zijn leven al is gepasseerd, en nu gaat hij langzaam maar zeker naar het einde.
2
Natuurlijk is dit in de meeste gevallen niets meer dan een dramatische overdrijving. Als u begrijpt wat er gebeurt en probeert de redenen voor uw ontevredenheid en gevoelens te isoleren, zal het waarschijnlijk blijken dat de meeste eerlijk gezegd vergezocht zijn. In de regel hebben jonge mannen een extreem idealistische kijk op de wereld, de mensen en zichzelf. Een man van middelbare leeftijd grinnikt, kijkt naar dromerige jonge mensen en begrijpt perfect hoe ver hun fantasieën van de realiteit verwijderd zijn. Probeer je met dezelfde ironie te verhouden tot je tienerplannen, bekijk ze vanuit de hoogte van je levenservaring en je zult beseffen dat er in feite vrijwel niets te betreuren is.
3
Je zorgen maken over het verleden, het delen met perfecte fouten en onvervulde hoop, is een vruchteloze en schadelijke bezigheid. Het is noodzakelijk om het vorige leven te zien als een bron van nuttige ervaring, waardoor we de toekomst effectiever kunnen beheren.
4
Wat betreft de reflectie op het "verwelken", er zijn in de menselijke geschiedenis honderdduizenden voorbeelden van hoe mensen op een veel volwassenere leeftijd hun leven radicaal veranderden en op een nieuwe manier begonnen te leven. In feite bereikt een persoon op 35-jarige leeftijd niet het hoogtepunt van zijn ontwikkeling, maar het startpunt, aangezien het op deze leeftijd is dat iemand tot de perfecte combinatie komt van levenservaring, kennis en een toereikende energievoorziening om de meest gewaagde ideeën te realiseren.
5
Strikt genomen is een midlifecrisis niets meer dan een stereotiepe denkfout gebaseerd op door de samenleving opgelegde waarden zoals een carrière of een geslaagd huwelijk. Vanuit deze functie is 35 jaar inderdaad een keerpunt, maar gevangen worden gehouden door deze fout leidt alleen tot nutteloze reflectie. Uiteindelijk kent de geschiedenis veel voorbeelden van tumultueuze romans, snelle carrièreveranderingen, ongelooflijke avonturen en gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan bij mensen die de grens van de zogenaamde middelbare leeftijd al lang hebben overschreden.