Kleptomanie is een psychische stoornis, uitgedrukt in de voortdurende wens om iets van een andere persoon toe te eigenen, met andere woorden te stelen. Bovendien heeft het object van diefstal meestal geen materiële waarde, maar soms is het niet mogelijk om de wens te overwinnen om iets in je zak te stoppen.
Dit klinkt misschien vreemd, bijna ongelooflijk, maar meestal ontwikkelt kleptomanie zich juist bij mensen die in welvaart en welzijn leven, en vooral bij vrouwen. Hiervoor zijn verschillende redenen en die 'groeien', zoals meestal het geval is in de klinische psychologie, vanaf hun kindertijd. Kinderen, zoals eksters, hebben de neiging om onbekende en aantrekkelijke dingen voor hen te ontdekken, maar soms, flirten, vergeten ze op hun plaats te zetten of terug te geven aan de eigenaar. Als u in de loop van de tijd geen opmerkingen maakt, kan dergelijke vergeetachtigheid een gewoonte worden of, als het ongestraft blijft, zal het kind opzettelijk iets beginnen te nemen zonder de eis. In de loop van de tijd verandert dit in een soort entertainment, dat zelfs met de leeftijd moeilijk te weigeren is. Ook trekken de meeste baby's, vooral meisjes, graag de aandacht. Als ouders geen aandacht hebben, moet er iets worden gedaan om het kunstmatig te krijgen, zelfs als het een berisping of straf is. Dit is vaak het geval in rijke families, waar volwassenen door werk dat geld oplevert, geen tijd hebben voor de psychische problemen van hun kroost. Het gebeurt op een andere manier: het gezin is niet erg rijk en het kind verzamelt alles wat slecht is "op een regenachtige dag". Op volwassen leeftijd heeft een persoon een goed inkomen en de gewoonte van het kind om alles op te slaan, blijft behouden. Hoe het ook zij, het instinct van de kleptomane prevaleert boven de stem van de geest en wordt uitgedrukt in de vorm van een obsessieve toestand. Hoewel kleptomanie een ziekte wordt genoemd, heeft het helaas geen medische behandelmethoden en kunnen psychotherapeuten het moeilijk bestrijden. Langdurige therapie helpt slechts gedeeltelijk en op voorwaarde dat de persoon zelf oprecht van zijn afhankelijkheid af wil. De enige variant van deze aandoening die volledig kan worden genezen, is de zogenaamde "gewone kleptomanie", wanneer de patiënt niet bewust steelt, maar als uit gewoonte.