Kijk eens hoe vaak verbazing en vreugde te zien zijn op het gezicht van een kind. Elke dag opent hij nieuwe wonderen voor hem, en hij wordt er niet moe van zich te verheugen en het te bewonderen. Als volwassenen verliezen mensen vaak hun vermogen om verrast te worden en zijn ze bang om te laten zien dat ze ergens in geïnteresseerd zijn om wijs te kijken, degenen die niet langer verrast zijn. En tevergeefs - het vermogen om verrast te worden helpt een persoon met kennis van de wereld.
Een bekende oude wijze zei: "Hoe meer ik weet, hoe meer ik begrijp dat ik niets weet." Dat wil zeggen, een intelligent persoon realiseert zich dat het leven en de wereld om hem heen gevuld zijn met een oneindig aantal verbazingwekkende dingen die gewoon opgemerkt moeten worden. Alleen een persoon met ervaring in het volwassen leven en de ziel van een kind kan ontdekkingen doen en eindeloze puzzels van het universum oplossen.
Verrassing is een gevoel van anticipatie op het onbekende, bewustzijn en de wens om het te weten. Dit is een teken van je interesse in het leven, de activiteit van je ziel. Mensen die niet langer verbaasd zijn, veroorzaken medelijden - ze beroven kunstmatig hun ziel en geest door te remmen. Dergelijke mensen zijn gesloten voor de wereld.
Het vermogen om verrast te worden helpt niet alleen de communicatie met de buitenwereld, maar ook de communicatie tussen mensen. Iemand die weet hoe hij zich intern kan laten verrassen, geeft toe dat andere mensen hem kunnen verrassen, dat wil zeggen, hij geeft daardoor toe dat zij anders kunnen zijn dan hij. Tegelijkertijd is verrassing geen reden voor ontkenning en afwijzing, maar de vreugde dat je nieuwe eigenschappen leert van andere mensen die je nog onbekend zijn, vooral hun mentaliteit.
Iemand die niet weet hoe hij verrast moet worden, kan inert genoemd worden. Hij is beperkt in zijn ideeën over de wereld en over anderen. Hoogstwaarschijnlijk zal hij zijn afwijzing van alles wat nieuw is uitdrukken, wat niet past in zijn huidige ideeën, waarvan hij de vastberadenheid bevestigt door zijn onvermogen om verrast te worden. Een bekrompen kijk op de dingen wordt de reden voor de veroordeling van iedereen in de buurt en maakt zo iemand niet in staat tot productieve samenwerking en partnerschap met andere mensen, die hem alleen maar irritatie kunnen bezorgen, en geen interesse, met zijn verschillen met hem.
Het vermogen om verrast te worden is een teken van de jeugd van de ziel. Dit is een karaktereigenschap die een persoon helpt zich aan te passen aan de omringende wereld, omgeving, samenleving. Dit vermogen vergroot de gezelligheid en vergemakkelijkt het bestaan enorm.