Het kan erg moeilijk zijn om je te verontschuldigen, maar deze vaardigheid helpt veel in het leven. Het is relevant in familierelaties, nodig op het werk en zal ook nuttig zijn bij het communiceren met vrienden. Er zijn verschillende oefeningen waarmee u uw excuses kunt aanbieden.
Gebruiksaanwijzing
1
Het is heel moeilijk om vergeving te vragen, als je jezelf goed vindt, klinkt het altijd vals. Voordat je je verontschuldigt, moet je je realiseren wie er ongelijk had. Bijna altijd zijn beide verantwoordelijk voor elk conflict. Om dit te zien, moet je de situatie van opzij bekijken of jezelf in de plaats van de tweede deelnemer plaatsen. Tegelijkertijd zul je zeker die dingen vinden die ook niet waar waren van jouw kant. Excuses voor hen, niet voor alles wat er gebeurt. U mag dit niet voor een persoon specificeren, maar van binnen een idee hebben van uw schuld.
2
Je kunt eerst leren om je op papier te verontschuldigen. Dit is een goede manier om te oefenen. Schrijf gewoon een persoon een brief waarin je om vergeving vraagt. Het is beter om alles te beargumenteren, eerst te zeggen waar hij ongelijk in heeft, en dan op te schrijven wat je verkeerd hebt gedaan. En praat uiteindelijk over vergeving. En vraag hem om jou ook te vergeven. Veel psychologen zeggen dat zelfs als je deze brief niet weggeeft, hem aan niemand laat zien, het conflict hoe dan ook zal worden opgelost en snel zal worden vergeten. Al onze woorden en gedachten bereiken de ontvanger op subtielere niveaus.
3
Als je brieven leert schrijven, ben je niet zo bang om het hardop te zeggen. Daarom zul je verder moeten trainen. Eerst moet je je favoriete mensen proberen. Begin met je partner of ouders. Kijk de volgende keer dat je vloekt wat je verkeerd doet. Vind je fouten opnieuw en ga na de ruzie naar boven en vraag om vergeving. U hoeft niet op uw knieën te vallen, u hoeft niet te huilen en te bedelen. Het volstaat te zeggen: 'op sommige punten had ik het mis'.
4
Op het werk moet je ook leren je excuses aan te bieden. Maar hier kan het formulier formeler zijn. Je vertelde iemand bijvoorbeeld iets belangrijks, maar verhoogde tegelijkertijd je stem een beetje. De omstandigheden kunnen verschillen, enige nervositeit kan de toereikendheid verstoren, dus dit is niet dodelijk. Maar het is de moeite waard om je te verontschuldigen, in dit geval klinkt het als volgt: "Pardon voor mijn toon, ik was die dag moe. Maar luister naar die mijn woorden, ze waren waar." Nogmaals, je hoeft jezelf niet te vernederen, deze woorden maken je niet lager, ze zijn slechts een bewijs van professionaliteit.
5
Het moeilijkste is om mijn excuses aan de kinderen aan te bieden. Het is hier belangrijk om je autoriteit niet te laten vallen, maar geen inbreuk te maken op de rechten van het kind. Het is belangrijk om alles rustig uit te spreken, zonder tranen. Leg de baby uit wat er is gebeurd, praat over de oorzaken en gevolgen. Als je je stem verhief, vergiste je je niet, en waarom dit zo is - je moet het vertellen. Zorg ervoor dat je zegt dat je van het kind houdt, dat je niet boos op hem of jezelf bent. Meestal beginnen mensen tot 10 jaar te zoeken naar de oorzaken van irritatie van volwassenen bij zichzelf; Maar vergeet niet dat vergeving niet hoeft te worden gekocht, je hoeft niet meteen akkoord te gaan met het kopen van speelgoed of ijs. Dit is een verzoeningshandeling en het kan zonder steekpenningen gebeuren.