Als iemand voor niets beledigd is, is het erg moeilijk om met deze stand van zaken in het reine te komen. Ik zou wraak willen nemen zodat de gerechtigheid zegeviert en de persoon zich niet langer beledigd voelt. Zelfs in de oudste boeken werd er gezegd "oog om oog, tand om tand", alleen omdat het daar niet echt om wraak ging.
Het concept van wraak
Wraak is bijna altijd het resultaat van wrok. Het schema hier is eenvoudig: ze hebben een persoon beledigd, hij is gekwetst; hij overweegt hoe hij dit deprimerende gevoel kan laten verdwijnen. Velen zijn meestal niet in staat om los te laten en beledigingen te vergeven, en daarom plannen ze wraak. Maar weinig mensen denken dat zelfs na een wraakzuchtig gevoel in de borst niet zal verdwijnen, en misschien zal het ook toenemen als gevolg van een woedend geweten of schuldgevoel.
Wereldwijd kan wraak op verschillende niveaus worden overwogen: van bepaalde "kinderachtige streken" (om geruchten te verspreiden, om in kleine dingen te vervangen, enz.) Tot de zogenaamde vendetta, wanneer volledig onschuldige mensen beginnen te sterven vanwege twee mensen die niet met elkaar kunnen omgaan dit volk, oorlogen worden gepleegd en er gebeuren grootschalige rampen.
Geen wonder dat er de uitdrukking "wraak is het gerecht dat koud wordt geserveerd" bestaat. Voordat u verraderlijke plannen bedenkt, moet u inderdaad kalmeren en afkoelen. Misschien kunnen een kalm brein een andere, meer acceptabele oplossing voor het probleem kiezen.
Wraak en straf
De uitdrukking "oog om oog, tand om tand" beschouwt over het algemeen een bijzonder rechtvaardigheidsbeginsel: iedereen moet ontvangen wat hij verdient. Moderne realiteiten zijn zodanig dat de uitdrukking alleen op een negatieve manier wordt beschouwd, maar om de een of andere reden worden de positieve aspecten gemist, hoewel het veel beter en menselijker zou zijn om deze uitdrukking te gebruiken in de context van de beloning voor goede daden.
Als straf nodig is om de gerechtigheid in de wereld te herstellen, wordt wraak alleen bepaald door de subjectieve perceptie van de situatie door een specifieke persoon. Iemand kan dus denken dat iemand hem kwaad wil, en begint, zonder de situatie te begrijpen, wraak te nemen. De drijfveren van de vermeende dader zijn niet opgehelderd, maar er is al wraak genomen. Voordat de straf wordt bepaald, worden alle kenmerken van de situatie onthuld, worden de posities van beide partijen onderzocht en is dit het fundamentele verschil tussen straf en wraak.