De kus zou zijn ontstaan uit observatie van mieren. De doodstraf bedreigde hem, de Finnen vonden hem buitengewoon walgelijk, de Romeinen waren op hun beurt een teken van respect. Laten we een duik nemen in het fantastische verhaal van kussen.
Mieren en Kamasutra
Vaughan Bryant, hoogleraar antropologie aan de Universiteit van Texas, zegt in zijn professionele publicatie over kussen dat de eerste vermelding van een kus dateert van 1000-2000 voor Christus. Opgravingen in Noord-India hebben dit bevestigd, en het lijkt erop dat kussen toen een kwestie van beleefdheid was. Dit was natuurlijk geen kus in hetzelfde concept als we het nu kennen. De kus van die tijd leek meer op snuiven, omdat een deel ervan de neus over het gezicht van de partner wreef.
1000 jaar later verschijnt de kus in de Kama Sutra, maar deze keer is het in feite een erotische kus en de Kama Sutra vermeldt deze meer dan 200 keer. Waarschijnlijk bracht Alexander de Grote de kus van India naar het westen (in het bijzonder naar Griekenland), en onder de Grieken werd deze methode onmiddellijk populair. Sindsdien is het verspreid naar andere landen.
Maar er is ook een theorie die beweert dat de kusjes afkomstig waren van de oude Romeinen, die opmerkten hoe de mieren hun kaken aanraakten, alsof ze 'aardig babbelden'. Dus besloten ze het zelf te proberen. Een andere theorie is dat kussen uit de praktijk kwamen, toen moeders hun kinderen op voedsel kauwden en het vervolgens in de mond van de baby's stopten.
Niettemin beschouwden de oude Finnen de kus bijvoorbeeld als het hoogtepunt van godslastering en grofheid, ondanks hun gewoonte om naakt samen te zwemmen. Voor de Romeinen was de kus een eerbetoon aan de status van de mens, zelfs verschillende delen van het lichaam waartoe hij behoorde. Met Columbus kwam er een kus naar Amerika, en waarschijnlijk was dit het enige dat hij meebracht en waarvoor de inheemse bevolking dankbaar was. In de 16e eeuw werd in Napels een kus beschouwd als een misdrijf waarvoor de doodstraf dreigde.