Relaties - hoe dan ook een ingewikkeld iets. Ongeacht geslacht en leeftijd van de partijen. Als iedereen gelukkig is, is liefhebben, vrienden zijn, respect en ondersteuning eenvoudig. Hoeveel moeilijker is het om goede gevoelens te behouden wanneer woede, teleurstelling en wrok voortdurend op de voorgrond klimmen
Maar in dit geval is er een besparingstool - een compromis. Toegegeven, hier is niet alles zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Een compromis kan niet worden bereikt zonder één zeer belangrijke vaardigheid. Mogelijkheid om te onderhandelen. Dus hoe kies je de juiste woorden in een bepaalde situatie?
Gebruiksaanwijzing
1
Eerst moet je begrijpen voor wie of waarom deze woorden 'noodzakelijk' zijn. Het uiteindelijke doel is gedefinieerd: een compromis. Dat wil zeggen, een volledig en wederzijds begrip van elkaars gevoelens en behoeften is nodig om deze laatste zo volledig mogelijk te bevredigen. In dit verband rijst de volgende belangrijke vraag: hoe de gevoelens en behoeften van een ander begrijpen?
2
Er is één vrij eenvoudige en tegelijkertijd ongelooflijk effectieve methode: actief luisteren. Je beledigde en overstuur tegenstander zelf zal je alles vertellen als je niet alleen met je hoofd knikt en stilletjes in zijn ogen kijkt, maar actief deelneemt aan zijn verhaal. Je moet duidelijk maken dat je begrijpt waar hij het over heeft, geef hem niet de schuld, maar steun hem liever. Hoe doe je dat? Heel eenvoudig - spreek zijn rustige, gelijkmatige toon uit. Dit mag alleen in korte, eenvoudige zinnen en alleen in de bevestigende vorm en alleen in zijn eigen woorden. Bijvoorbeeld:
Situatie: u komt thuis van uw werk en de echtgenoot kijkt niet naar u, is gefocust, denkt ergens over na, luistert niet naar u, wel, of beantwoordt geen vragen, vermijdt uw bedrijf.
Oplossing: het is noodzakelijk om te benaderen, ernaast te zitten, bij de hand te nemen (tastbaar contact versterkt meestal het effect) en met een rustige stem te zeggen: 'Je bent boos op me.'
Waarop volgt bijvoorbeeld een dergelijk antwoord: "Maar wat, was het gisteren moeilijk om de sokken in paren te sorteren?"
Jij (allemaal op dezelfde soepele, zelfverzekerde, kalme toon, altijd bevestigend, alsof je wilt specificeren): "Je bent boos op mij omdat ik je sokken gisteren niet in paren uit elkaar heb gehaald"
Hij: "Ik ben vandaag de hele ochtend op zoek geweest naar gepaarde kamers, ik moest op verschillende manieren gaan, als een idioot"
Jij (nog steeds kalm en bevestigend): "Je bent beledigd dat je geen paar sokken hebt gevonden en je moest verschillende sokken dragen"
Hij: "De baas rende niet alleen over, hij zag ook deze sokken en laten we spotten
.3
Dat is de echte reden! Het punt, zo blijkt, zit niet in jou, en zelfs niet in sokken, maar in de baas-tiran. Verdere compromissen zullen veel gemakkelijker te vinden zijn. Een belangrijk 'maar': je moet jezelf vertellen over je gevoelens. Met betrekking tot deze situatie: u moet uw man vertellen dat u van streek was dat hij niet met u sprak, dat u zich zorgen maakte over zijn welzijn en gemoedstoestand. Je tegenstander moet ook je gevoelens begrijpen. Hoop niet dat hij het zelf zal raden. Het is beter om zeker te handelen. En onthoud, wie de informatie bezit, die de situatie bezit.