Wolfman: mythe of ziekte. Een paar feiten over lycantropie

Inhoudsopgave:

Wolfman: mythe of ziekte. Een paar feiten over lycantropie
Wolfman: mythe of ziekte. Een paar feiten over lycantropie
Anonim

Mensen kennen het bestaan ​​van weerwolven uit tal van verhalen, mythen en legendes. Maar niet iedereen weet dat er een ziekte is waarbij een persoon zichzelf begint te beschouwen als een weerwolf, meestal een wolf, en een reeks sensaties en emoties ervaart die op een ziekte duiden. Deze ziekte is lycanthropy, en de naam komt van de samenvoeging van de woorden "wolf" en "man" in de oude Griekse taal.

Studies bij patiënten met lycantropie gaven aan dat de meesten van hen specifieke medicijnen, medicijnen, smeersels met smeersels gebruikten, die naar verluidt het lichaam transformeerden en superkracht gaven, maar totaal andere gevallen werden aangetroffen.

Historische feiten

In de oudheid werden gevallen van deze ziekte beschreven, in de overtuiging dat er volgens één theorie vier soorten vloeistoffen in een persoon zijn (bloed, slijm, gal en zwarte gal of melancholie), die, in een onbalans, tot een aantal ziekten leiden en een karakter vormen. Overtollige zwarte gal leidt tot lycantropie, wat psychische stoornissen, hallucinaties, depressie en waanzin veroorzaakt.

In een van de middeleeuwse verhandelingen was er een beschrijving van "wolf rabiës" of lycantropie veroorzaakt door melancholie. Een bleekheid van de huid en vooral het gezicht, droge tong, verlies van gezichtsvermogen, een gevoel van gebrek aan vocht en constante dorst werden beschouwd als karakteristieke tekenen van waanzin.

Patiënten met lycantropie spraken zelf over karakteristieke symptomen: koorts, gekke hoofdpijn, constante dorst, kortademigheid, zweten, zwelling van de ledematen, tenen die in wolfsklauwen veranderden, onvermogen om schoenen te dragen. Er was ook een complete verandering in bewustzijn, het optreden van vreselijke angst, claustrofobie, slokdarmkrampen, brandend gevoel op de borst.

De zieken konden niet praten en maakten onduidelijke geluiden, ze wilden op handen en voeten bewegen, grommen en bijten, en begonnen geleidelijk te veranderen, werden "weerwolven", vielen mensen aan en wilden door een ader bijten en bloed drinken. Hierna bleef zijn kracht over en viel de patiënt enkele uren in slaap.

De bevindingen van vandaag van artsen geven aan dat lycanthropie een psychische aandoening is. Tegelijkertijd lijdt een persoon aan een speciale vorm van waanstoornis en presenteert hij zich als een dier, meestal een wolf. In de praktijk zijn er echte voorbeelden van patiënten met lycantropie, wanneer hun gedrag onherkenbaar veranderde en ze echt als denkbeeldige dieren werden.