Een zeldzaam persoon is nooit passieve agressie van buitenaf tegengekomen, of hij was niet in een staat van stil protest toen verontwaardiging binnenkwam, maar er is geen manier om emoties te uiten. Er zijn mensen die constant hun interne impulsen in bedwang houden en geleidelijk passieve agressors worden. Wat veroorzaakt deze aandoening?
Volgens statistieken volgt hieruit dat passieve agressie meer wordt aangetrokken door mannen, niet door vrouwen. Een dergelijke beperking van emoties kan geleidelijk leiden tot problemen bij de communicatie met mensen, maar ook tot tamelijk ernstige stoornissen die de psyche beïnvloeden. Sommige experts op het gebied van de psychiatrie zijn van mening dat een passieve agressor een diagnose is dat dergelijke mensen aan een psychische stoornis lijden en een bepaalde behandeling nodig hebben.
Een neiging tot passieve agressie kan een negatieve persoonlijke ervaring veroorzaken. Toen in een bepaalde situatie een man uitbrak, uitte zijn ongenoegen, maar uiteindelijk waren de omstandigheden zodanig dat hij in een zeer nadelige positie verkeerde. Traumatische levenservaring, constante herinneringen aan onaangename gebeurtenissen duwen een persoon om emoties te onderdrukken, tot stilzwijgen van protest en passief gedrag. Dit is echter slechts een van de oorzaken van passieve agressie en het is niet de meest voorkomende.
Vaak komt een neiging tot stilzwijgend agressief gedrag voor bij mensen met bepaalde persoonlijkheidskenmerken, met een bepaalde kijk op het leven en met enkele intrapersoonlijke problemen. Op basis waarvan wordt passieve agressie gevormd?