'Niet-bestaand dier' is een van de bekendste methoden voor psychologische diagnose. Het wordt gebruikt door specialisten op het gebied van klinische psychologie en psychiatrie, maar in vereenvoudigde vorm kan het door iedereen worden uitgevoerd.
"Non-existent animal" is een projectieve beeldtest. Het is gericht op het diagnosticeren van iemands emotionele toestand, agressie, angst, angsten of houding ten opzichte van zijn leven in het algemeen. Soms wordt het gebruikt om een psychische aandoening te diagnosticeren. Zo bevatten tekeningen van patiënten met de diagnose schizofrenie vaak veel eentonige, stereotiepe en repetitieve details. Hun dieren hebben overwegend geen organen en lichaamsdelen die belangrijk zijn voor het normale leven, en ze zijn erg klein ten opzichte van het blad (bezetten minder dan 1/3). Hier is bijvoorbeeld een vrij typische tekening van een patiënt met schizofrenie:
Omwille van hun eigen interesse en nieuwsgierigheid, kan de techniek van "niet-bestaand dier" worden uitgevoerd door iedereen die het op zichzelf en op dierbaren wil. Heel vaak begrijpt een persoon bij het interpreteren van de details van een tekening wat er in het gebied van zijn onderbewustzijn was. Dergelijke tests helpen om naar jezelf te luisteren en enkele momenten te realiseren die het gelukkig leven verstoren.
Vereiste materialen
Voor de test heb je de meest minimale set materialen nodig - een blanco vel A4-papier en een eenvoudig potlood. U kunt aan deze set een gum toevoegen, maar dan is het raadzaam om alle correcties van de schilder te volgen. Bij klinische diagnose heeft u ook een formulier nodig voor een psycholoog, zodat hij alle momenten van het gedrag van de proefpersoon en zijn antwoorden op aanvullende vragen kan vastleggen.
Houd er rekening mee dat het raadzaam is om een potlood met gemiddelde zachtheid te kiezen. Een te zacht potlood brokkelt af en maakt de tekening vuil, en een hard potlood krabt het papier als je er hard op drukt. Een medium zacht potlood (H of HB) zal zowel de drukkracht als de dikte van de lijnen in de figuur overbrengen, wat zeer informatief is bij de diagnose.
Ook de aanvoer van materiaal is van enig belang. Het is raadzaam om diagonaal een vel papier voor de persoon die de test ondergaat (hierna het onderwerp genoemd) te leggen, zodat hij kan kiezen hoe hij zijn dier wil positioneren - horizontaal of verticaal.
Gebruiksaanwijzing
De presentatie van het blad en het potlood moet vergezeld gaan van de volgende instructie: 'Teken alsjeblieft een dier dat niet in de natuur voorkomt, dat wil zeggen een dier waar niemand ooit aan heeft gedacht.' Als het onderwerp begint te klagen over het gebrek aan tekenvermogen, moet hem worden verteld dat creatieve vaardigheden en de kwaliteit van de tekening helemaal geen rol spelen.
Soms kan een verdoving optreden bij de persoon die tekent, en hij zal voor een leeg laken zitten. In dat geval kun je hem adviseren om meerdere bestaande dieren te combineren tot één tekening. Maar als de tijd niet opraakt, is het beter om de proefpersoon een idee te laten vormen. Als een persoon die voor deze test slaagt, begint te vragen hoe en wat beter voor hem is om te tekenen, moet je antwoorden dat elke tekening correct is. In geen geval mag u advies geven en een persoon op gedachten wijzen!
Bijkomende vragen
Wanneer de tekening is voltooid, moet je een gesprek met het onderwerp voeren over het resulterende wezen. Allereerst moet je de naam, leeftijd en leefomgeving van het dier vragen. Vervolgens vraag je wat hij eet, of hij vrienden en vijanden heeft, hoe hij zichzelf verdedigt, of hij de eerste wezens als eerste aanvalt, of hij uniek is, wat hij graag doet in zijn vrije tijd en hoe hij zijn vrije tijd doorbrengt. Tijdens het gesprek kun je je vragen stellen die het verhaal verhelderen. Aan het einde van de diagnose moet het onderwerp worden gevraagd om de drie belangrijkste verlangens en angsten van het beest dat hij heeft geschilderd te noemen. Alle antwoorden worden door de psycholoog op het formulier vastgelegd.