Overmatige invloed van emotionele en mentale processen op menselijk gedrag werkt niet altijd voor hem. Dit leidt overdag tot overmatige angst en beïnvloedt ook niet op de beste manier de besluitvorming en het stellen van doelen. Bovendien neemt overmatige mentale activiteit een groot deel van de energie van een persoon weg, waardoor zijn lichaam zwak en levenloos wordt.
Wat kan een persoon doen om uit het juk van zijn eigen geest te komen? Velen zijn gewend aan het idee om tegen hun innerlijke wereld te vechten, of proberen deze af te leiden met een aantal externe factoren. Het kan verschillende vormen van amusement zijn, gebruik van alcohol, tabak en drugs. Minder vaak, een diepe onderdompeling in arbeidsactiviteit, tot een toestand van volledige uitputting.
Dit komt doordat de Europese wereld geen andere manieren ziet om hun interne problemen op te lossen.
Gelukkig is er een eenvoudige techniek die iedereen helpt die een gevoel van balans en gemoedsrust wil bereiken.
Het is de moeite waard om te proberen de weerstand tegen gedachten en emoties te veranderen in hun adoptie. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien moeilijk, maar gek genoeg is het genoeg om er niets mee te doen. Simpel gezegd, stop met het toevoegen van brandstof aan het vuur. Je kunt jezelf afvragen: 'Mag ik mijn gedachten laten zijn?'. Als dit niet lukt, is het logisch om verschillende ontspanningsoefeningen te proberen, waaronder meditatie of yogahoudingen.
Nadat deze verschijnselen zijn geaccepteerd, opent zich een nieuwe kans, observatie genaamd, voor een persoon. Dat wil zeggen, nu kan hij vanaf de zijkant naar zijn mentale vormen en gevoelens kijken, zonder erbij betrokken te raken. En in de aanwezigheid van nauwkeurige observatie, hebben ze de neiging om te vertragen en vervolgens op te lossen, waardoor er alleen een achtergrondgevoel achterblijft.
Over het algemeen ligt de essentie dicht bij meditatie. En om preciezer te zijn - naar de actieve versie, zonder stil te zitten en elementen van ontspanning. Misschien is observatieadvies misschien niet gemakkelijk, vooral niet voor mensen die constant betrokken zijn bij hun gevoelens en redeneringen. Maar in feite is het voldoende om aandacht te besteden aan informatie van de waarnemingsorganen: de wereld, zijn geluiden, geuren, tactiele sensaties op de huid. Dit zal bijdragen aan een verschuiving in de focus van bewustzijn van fenomenen naar observatie. De mens is tenslotte al deze 'stille waarnemer'.