Mededogen is het vermogen om in te leven in de pijn, problemen, ongeluk van iemand anders. Iemand met compassie is van nature meestal gevoelig en delicaat.
Men hoort deze uitspraak steeds vaker: mededogen is een onnodig anachronisme. Naar verluidt voorkomt het alleen dat iemand succes in het leven behaalt, waardoor hij wordt afgeleid van het bereiken van zijn beoogde doel. Uiteindelijk is iedereen voor zichzelf. Iemand heeft meer geluk, iemand minder. En tegenwoordig, in het tijdperk van hevige concurrentie en eeuwige haast, is spijt hebben, sympathiseren eenvoudigweg één keer en geen reden. Bovendien wordt soms het beroemde citaat uit het toneelstuk "At the Bottom" van M. Gorky geciteerd, waarin staat dat medelijden een persoon vernedert. Maar is dat zo? Mededogen is inderdaad wat een persoon van een dier onderscheidt. De wetten van dieren in het wild zijn onverbiddelijk: er is geen plaats voor een zwak, ziek, kreupel wezen, het vergaat snel en wordt een prooi van roofdieren of een slachtoffer van zijn eigen broeders. Bij dieren zijn er ook gevallen van mededogen, maar dit is eerder uitzondering dan regel. Maar een normaal persoon zal iemand in moeilijkheden niet in de steek laten. Bovendien zal hij hem niet afmaken, gebruik makend van zwakte of hulpeloosheid. Alleen omdat zijn menselijke natuur dit niet toelaat. Iemand die in staat is tot mededogen zal geen schurkenstreek plegen in relatie tot andere mensen, of zelfs maar tot dieren. Bovendien zal het niet op het criminele pad zijn. Uitzonderingen zijn natuurlijk, maar uiterst zeldzaam. De tegenovergestelde voorbeelden zijn wanneer wrede, harteloze mensen, beginnend met het martelen van puppy's en kittens, vervolgens gevaarlijke moordenaars werden, helaas, genoeg. Het komt vaak voor dat wanneer een groot verdriet of een massa problemen op een persoon valt, hij zich diep ongelukkig voelt, het hem lijkt dat er een ondoordringbare 'zwarte streak' is gekomen. In zo'n situatie kan medeleven van een ander hem veel helpen: vriendelijke woorden van sympathie of steun, aanbod van hulp. Hun betekenis is moeilijk te overschatten. En, met alle respect voor de grote klassieker van de Russische literatuur, hier is niets denigrerend. Stel je voor hoe een samenleving eruit zou zien, die volledig bestaat uit mensen die geen medeleven hebben, die geen helpende hand kunnen bieden aan een persoon in nood, of gewoon goede woorden tegen hem kunnen zeggen. De indruk is gewoon griezelig. Het zou nauwelijks comfortabel zijn om tussen zulke entiteiten te zijn. Accepteer daarom voor het axioma dat mededogen een van de belangrijkste en meest waardevolle menselijke eigenschappen is. En probeer niet onverschillig te zijn voor het verdriet van anderen, problemen. Je bent tenslotte mensen.