De wereld is gewend aan hoge snelheden te leven: ze bouwen steeds snellere transportmodi, ze voeren snelle communicatie, menselijke activiteiten versnellen ook. Alsof er al weinig uren op de dag waren, alsof er geen tijd was om even te stoppen en van het leven te genieten. Langzame mensen worden van kinds af aan verweten, gedreven, gewend aan deze race.
De technologische vooruitgang, die begon in de 19-20 eeuw, heeft er nu toe geleid dat alles te snel wordt bijgewerkt. Nieuw uitgebrachte gadgets worden letterlijk voor onze ogen verouderd, steeds meer moderne en snelle computers, auto's, apparaten verschijnen. De consumptiemaatschappij en technologische vooruitgang zorgen ervoor dat mensen bij deze race betrokken raken, nu hangt het zelfrespect van een persoon vaak af van een modernere gadget in zijn zak. Door voortdurende aankopen uit te lokken en de oude te vervangen door een nieuwe, moet het bedrijf zijn assortiment in hoog tempo bijwerken en mensen haasten zich om zoveel mogelijk geld te verdienen voor de volgende aankoop.
Het werk van bedrijven
Vanaf hier volgt de tweede reden voor de haast van het leven: in het streven naar snelle winst moedigen bedrijven het werk aan van vlotte zakenlieden die snel zaken doen, deals sluiten, snel spreken en denken. Ze zijn glimlachend, ondernemend, actief en erg snel. Zo'n gedragsmodel wordt voorbeeldig voor alle andere medewerkers, zulke mensen worden snel gepromoot en aangemoedigd. Het is natuurlijk precies dit gedragsmodel dat werkgevers en ondergeschikten willen volgen. Wie houdt er graag een zwijgzame, stille man aan het werk die een lange geschiedenis heeft met documenten en langzaam werkt? In de overgrote meerderheid van moderne bedrijven is dit gedrag onaanvaardbaar.