Voortdurend aanwezige rugpijn, de ontwikkeling van eventuele aandoeningen van de wervelkolom kan worden verklaard in termen van psychosomatiek. En de redenen zullen anders zijn, veel hangt af van welk deel van dit deel van het lichaam het meest lijdt.
Met rugaandoeningen - ruggengraat - waar zoveel mensen mee worden geconfronteerd. Pathologieën kunnen zich ontwikkelen ongeacht de leeftijd en het geslacht van de persoon. Vanuit het oogpunt van psychosomatiek, stoornissen op dit gebied, pijn, stagnerende processen treden om vele redenen op. Het exacte antwoord op de vraag - waarom de rug pijn doet - kan alleen worden verkregen door het probleem individueel door te werken. Maar om de geschatte vector te bepalen, om de geschatte basis aan te geven, van waaruit pijn in de lumbosacrale wervelkolom of in een ander deel van de rug is, is het nog steeds mogelijk.
Het effect van psychische problemen op de rug
De achterkant is dat deel van het lichaam dat een persoon gewoonlijk niet ziet, maar wel voelt. De wervelkolom ervaart dag na dag sterke fysieke activiteit. We kunnen zeggen dat hij verantwoordelijk is voor de levensstandaard van een persoon, voor zijn capaciteiten. Zo kan bij mobiliteit van de wervelkolom bijvoorbeeld de mobiliteit beperkt zijn, wat betekent dat er beperkingen in het dagelijks leven ontstaan.
Vanuit het perspectief van de psychosomatische wetenschap worden twee varianten van aandoeningen verplaatst naar het achterste gebied:
- wat je niet wilt zien, dat je niet wilt accepteren, realiseren, op de een of andere manier doorwerken en leven; wat je kwijt wilt;
- alles wat niet is ervaren, geaccepteerd of vrijgegeven; allemaal, relatief gezien, 'afval' dat het bestaan vergiftigt, is het constant actief op een onbewust niveau.
Bovendien kunnen interne organen en systemen pijn in de rug projecteren. Bij bijvoorbeeld nieraandoeningen straalt de pijn uit naar de onderrug. Dit gebied is verantwoordelijk voor het opstapelen van allerlei angsten. De huid op de rug kan ook reageren op blootstelling.