Psychologieartikelen staan steeds meer vol koppen: "Hoe je jezelf kunt zijn", "Hoe te leven zonder masker", etc. Maar als je erover nadenkt, is het echt nodig om altijd trouw te blijven aan jezelf of zijn er nog steeds nuances?
Het is net zo gebeurd dat we in een tijdperk van authenticiteit leven, waarin het uitwissen van het raamwerk tussen diepe innerlijke gewaarwordingen en wat aan de wereld moet worden getoond, wordt geprezen. Het idee van 'jezelf zijn' bepaalt in dit geval alles in ons leven: hoe we liefhebben, leven, een carrière opbouwen.
We streven ernaar om met dezelfde authentieke mensen te communiceren: we zijn op zoek naar een authentieke baas, een authentieke partner, authentieke vrienden. Waar kunnen we over praten als de toespraken van instellingsrectoren in de regel beginnen met het idee 'trouw te blijven aan jezelf'.
Maar voor de meeste mensen is jezelf zijn een vreselijk advies.
In feite is je echte 'ik' voor niemand interessant. Ieder van ons heeft zulke gedachten en gevoelens die we voor onszelf moeten houden.
Als je een experiment opzet en twee weken lang in alle eerlijkheid leeft, zullen al je relaties met vrienden en collega's, en misschien met een liefdespartner, gewoon helemaal mislukken. Alles zeggen wat je denkt, is een slechte uitweg. Gedurende een aantal jaren gedroeg de schrijver A.J. Jacobs zich gedurende twee weken volledig authentiek. Hij vertelde zijn uitgever dat hij met haar naar bed zou zijn geweest als hij niet getrouwd was geweest, en vertelde de ouders van zijn vrouw dat hij het zat was om met hen te praten. Zonder aarzelen gaf het dochtertje toe dat de kever dood was en niet alleen maar in haar handpalm doezelde. Hij vertelde de oppas dat als zijn vrouw hem had verlaten, hij haar voor een date zou hebben uitgenodigd.
Misleiding is wat deze wereld helpt te bestaan. Zonder misleiding zouden alle arbeiders worden verdreven, zouden huwelijken uit elkaar vallen en zou het zelfrespect van mensen simpelweg worden vertrapt.
Hoe we naar authenticiteit streven, hangt af van zo'n kenmerk van de psyche als sociale zelfbeheersing. Het houdt de aanwezigheid in van de mogelijkheid om de omgeving te analyseren voor wat er in een bepaalde situatie moet worden gedaan, om hun gedrag aan de omstandigheden aan te passen. We haten sociale onhandigheid en doen ons best om niemand te beledigen of te beledigen. Als onze sociale controle slecht ontwikkeld is, worden we alleen geleid door onze eigen verlangens en verlangens.
In plaats van hard te proberen de wereld te laten begrijpen wie we zijn, probeer eerst te begrijpen hoe hij je ziet, en pas dan te worden wat je wilt zijn. Wees oprecht, niet authentiek. Als uw gedrag niet overeenkomt met wie u wilt zijn, besteed dan tijd aan het ontwikkelen van zogenaamd onkarakteristiek gedrag. Als je bijvoorbeeld een introvert persoon bent, maar droomt om in de schijnwerpers te staan, wees dat dan! Oefen spreken in het openbaar, leer omgaan met angsten, wees de beste versie van jezelf.
Dit zal zeker werken. Dus de volgende keer dat je vrienden strijden om je te adviseren jezelf te blijven, stop ze dan. In feite is de wereld niet geïnteresseerd in wat er in je hoofd zit. Voor hem ben je alleen van waarde als je daden niet in strijd zijn met woorden.