Bijna dagelijks wordt de moderne samenleving geconfronteerd met het probleem van interpersoonlijke conflicten. Bij een belangenconflict zijn er ten minste twee. Er zijn verschillende manieren om een incident op te lossen.
Iedereen heeft zijn eigen interesses. Als een andere persoon op weg naar het doel opstaat, is er waarschijnlijk een geschil. Regel het als de relatie duurder is dan het doel. Een gloeiende situatie doet zich voor wanneer de doelen de voorkeur hebben.
De essentie en voorbeelden van onenigheid
Interpersoonlijk conflict verwijst naar het meningsverschil tussen individuen tijdens onderlinge communicatie. Meestal begint tijdens zo'n botsing een uitwisseling van beschuldigingen.
Elke kant beschouwt zichzelf als volkomen gelijk, alle schuld wordt overgedragen aan de partner, met wie de verschillen begonnen. Een vergelijkbare positie lost de situatie niet op. Naarmate er meer en meer beschuldigingen worden geuit, breekt het conflict nog meer uit.
Het meest opvallende voorbeeld van zo'n botsing is het bijbelse voorbeeld van Kaïn en Abel. De jongere broer werd vermoord vanwege jaloezie.
Er zijn veel voorbeelden van interpersoonlijke botsingen in de geschiedenis en literatuur, van botsingen op huishoudelijk niveau tot meningsverschillen tussen leiders van staten over de toekomst van landen.
De geschiedenis kent het conflict tussen Ivanov de Verschrikkelijke en zijn zoon. Tijdens de belangenverstrengeling stierf de prins.
Vaak ligt een bilateraal conflict ten grondslag aan literaire werken. Klassiek is het conflict tussen Onegin en Lensky. Het resultaat was het doden van de laatste.
In Pushkins roman 'The Undertaker' beginnen er onenigheden tussen hem en een groep ambachtslieden vanwege het belachelijke karakter van het soort activiteit van de hoofdrolspeler.
De botsing van verouderde attitudes van de ene generatie met de meer geavanceerde opvattingen van een andere is te wijten aan de ontwikkeling van de plot van Turgenevs roman "Fathers and Sons".
Redenen voor onenigheid
Interpersoonlijke conflicten zijn overal, te beginnen vanaf de kleuterschool. Voorbeelden zijn openbaar vervoer en meningsverschillen met collega's.
Niemand is veilig voor botsingen met leraren, klasgenoten. De reden voor het starten van een incident wordt meestal het onderdrukken van de belangen van de een met de belangen van de ander.
Dus als door de benauwdheid in de bus een van de passagiers het raam probeert te openen, dan waait de wind te hard op de ander. Als gevolg hiervan barst er een interpersoonlijk conflict uit.
Meningsverschillen kunnen onmiddellijk worden opgelost door een compromisoplossing te vinden. U kunt eenvoudig een van de partijen vragen om zonder wederzijdse beledigingen rustig over te dragen. Deze optie is echter waarschijnlijk alleen in het geval van wederzijds verlangen.
Het is niet gemakkelijk schuldig te pleiten, het is veel gemakkelijker om iemand de schuld te geven. Botsingen over middelen komen vaak voor. Dus bij gebrek aan noodzakelijke voorraden kunnen mensen naar het primitieve niveau zakken.
De situatie komt tot uiting in de competitieve selectie voor prestigieuze functies. Een conflict op deze basis is waarschijnlijk. Intolerantie voor de mening van anderen kan ook de ontwikkeling van het probleem veroorzaken.
Laat het persoonlijk geen relatie hebben met een andere persoon, maar in communicatie kan hij overdreven actief zijn. Anderen vinden dit helemaal niet leuk.
De oorzaak van onenigheid kan het uiterlijk, gedrag zijn. Verschillen in culturele waarden veroorzaken conflicten.
Vooral gebruikelijk is het fenomeen in gezinnen waar tussen generaties een sterke divergentie van waarden wordt waargenomen.
Conflictclassificatie
Botsingen komen vaak voor vanwege verschillen in sociale status. De manager geeft opdracht om de bon af te ronden, wat volgens de medewerker helemaal verkeerd is. Als gevolg hiervan botsen de belangen van beide partijen.
Een incident op het werk is waarschijnlijk ook bij een huishoudelijke nier, als elke werknemer op zijn eigen manier de doelen van het team vertegenwoordigt.
Er zijn verschillende soorten interpersoonlijke conflicten:
- motiverend;
- cognitief;
- rollenspel.
De plannen van de deelnemers aan het incident worden beïnvloed door motiverend meningsverschil.
Motiverend
Geschillen zijn mogelijk met een andere kijk op de toekomst van het kind voor elk van de echtgenoten, in tegenstelling tot opvattingen over de besteding van het gezinsbudget, bij het overplaatsen van de werknemer naar andere vakantieperiodes. Bij volledige onverenigbaarheid van belangen kan de ontwikkeling van conflicten tot tragedie leiden.
Het is erg moeilijk om tot overeenstemming te komen als de familie één tv heeft. Op een van de kanalen kijkt de vrouw naar haar favoriete serie, aan de andere kant staat de wedstrijd van het team op het punt te beginnen, waarvoor haar man al lang 'een fan' is. Het is onmogelijk om belangen te combineren, en met veelvuldige herhaling van de situatie is het risico op een huwelijksschade groot.
Cognitief
Tijdens cognitieve conflicten tonen deelnemers diametraal tegenovergestelde waardesystemen of het belang van iets voor zichzelf op dit moment.
Voor sommigen kan arbeid dus alleen dienen als een bron van geld, terwijl anderen het zien als een manier voor zelfrealisatie. Een persoon kiest een standpunt.
Het optreden van een cognitieve ontmoeting is waarschijnlijk met een verschil in de perceptie van de echtgenoten van het gezinsdoel. Het waardesysteem bestaat uit de belangrijkste attitudes, meestal religieus en filosofisch.
Meningsverschil op deze basis is optioneel. Maar het conflict zal zeker oplaaien als de ene persoon inbreuk maakt op de waarden van een ander, twijfelt aan het belang ervan.
Botsingen zijn waarschijnlijk wanneer de ene persoon een andere probeert te veranderen, als beide een andere kijk op de dingen hebben. Dit is vooral merkbaar met de neiging om gevestigde individuen opnieuw op te leiden, in een poging hen te dwingen om gevestigde gewoonten en attitudes te veranderen.
Rol
Rolgerelateerde conflicten beginnen door verwaarlozing van een of beide kanten van het meningsverschil door de regels van communicatie en gedrag. Een mogelijke oorzaak kan een schending van de etiquette of een zakelijk contract zijn. De situatie leidt tot wederzijdse verwijten, beweert.
Er is een groot risico dat de regels worden overtreden door degenen die naar het nieuwe team komen en de regels nog niet kennen. Waarschijnlijk worden de gedragsregels opzettelijk geschonden.
Zo laat de partij zien dat de huidige situatie niet bij haar past, een herziening is noodzakelijk. Vaak beginnen tieners onbeleefd tegen hun ouders te zijn. Ze verklaren dus dat ze het niet eens zijn met de bestaande regels.
Een conflict heeft altijd twee kanten. Het eerste is een voorwerp van onenigheid. Het tweede is het psychologische aspect. Het omvat de opleiding van deelnemers, hun intelligentieniveau. Dit is wat interpersoonlijke verschillen onderscheidt van politieke.
Botsingen tussen individuen verschillen altijd van elkaar. Ze vangen mensen volledig op en dwingen alle capaciteiten te tonen.
Probleemgebieden
Vaak overlapt de psychologische component het onderwerp van het geschil. Alles gaat over wederzijdse verwijten. Geen van beide partijen probeert de tegenstander te begrijpen. Alle verantwoordelijkheid wordt volledig verwijderd en overgedragen aan de tegenstander.
Er zijn drie verschillen:
- werkteam;
- samenleving
- het gezin.
Familiegeschillen zijn waarschijnlijk tussen echtgenoten, kinderen en ouders, echtgenoten en hun familieleden. De oorzaak kan het uitdagende gedrag van een van de partijen zijn.
Vaak is de oorzaak van het probleem de materiële kant en de wederzijdse beschuldigingen van een gebrek aan financiering. Jaloezie, pogingen om controle te krijgen, vrijheidsbeperking zijn mogelijk.
Er ontstaan arbeidersconflicten tussen ondergeschikten en leidinggevenden, tussen werknemers, tussen ontslagen en werken. Er bestaat een risico op een geschil over onenigheid met de verdeling van verantwoordelijkheden, hetzij vanwege verduidelijking van interpersoonlijke relaties, vanwege etiquette of een gedragscultuur.
Openbare incidenten beginnen meestal tussen de samenleving en een persoon of tussen vertegenwoordigers van de samenleving. De meest voorkomende reden is het gebrek aan cultuur bij individuen. Correctheid wordt op alle mogelijke manieren bewezen, inclusief devaluatie van de argumenten van de tegenstander.
