Iedereen heeft minstens één keer in zijn leven een depressie meegemaakt. Kan men er baat bij hebben? Dit is vreemd, maar het is de moeite waard om deze optie te overwegen.
Om te beginnen is het de moeite waard om te begrijpen wat depressie toch is. Depressie is tegenwoordig een van de meest voorkomende psychische aandoeningen. Het moderne levensritme laat een persoon niet toe om te ontspannen. Werk, huishoudelijke taken, files en zelfs de mening van anderen veranderen zijn leven in een bal van stress.
Volgens recente studies zal depressie in 2020 een leider worden, vóór cardiovasculaire en infectieziekten. Zeventig procent van de farmacologische geneesmiddelen is antidepressiva. De Amerikaanse bevolking werd ooit het Prozac-land genoemd vanwege het drukke levensritme. Nu kan deze term worden toegepast op de meeste mensen in "Groot-Europa", Aziatische landen en de Verenigde Staten. De plaag van de 21e eeuw, die met grote snelheid vordert en onverbiddelijk leidt tot een stagnerende economie en een enorm aantal groeiende zelfmoorden.
Als je dit teleurstellende feit beseft, kun je al depressief worden van zo'n negatief bestaan. Maar niet alles is zo hopeloos als het lijkt. Zelfs in deze toestand kunt u uw eigen voordelen ontdekken. Er zijn twee soorten depressies: gezond, waardoor de patiënt vanuit een andere hoek naar de wereld kan kijken, en langdurig als gevolg van redenen die verband houden met het verlies van dierbaren, gebrek aan rust en eindeloze verwerking, en ziekten die tot de dood leiden. Het zal ongeveer de eerste vorm zijn, omdat er veel meer artikelen zijn over de destructieve invloed ervan.
Allereerst moet een persoon in een depressieve toestand begrijpen dat lijden deel uitmaakt van de natuur. Zo gebeurde er bijvoorbeeld de scheiding van twee eens liefhebbende mensen. De ene kant is gevoeliger en lijdt veel meer dan de andere. Er is een opening in de gemaakte afbeelding. Omdat hij verliefd was, merkte de patiënt de negatieve kenmerken van de tweede niet op. Maar plotseling 'stortte' de werkelijkheid in op een persoon en de ontkenning van het feit dat alles voorbij was, leidt onvermijdelijk tot mentale en fysieke stagnatie.
