Zelfkritiek is een bewuste beoordeling van de eigen verdiensten en karaktereigenschappen als persoon.
Samen met het concept van zelfkritiek is de term zelfrespect. Ze hebben een hechte relatie, zoals de een uit de ander volgt. Zelfkritiek komt voort uit eigenwaarde.
Zelfkritiek is een waarde die niet iedereen bezit en niet iedereen weet hoe hij die moet gebruiken. Sommige mensen bekritiseren zichzelf dagelijks en ongegrond, zonder de ware problemen op te merken en niet te erkennen. Zelfkritiek schaadt alleen zulke mensen.
Soms komen problemen met zelfkritiek uit de kindertijd. Toen de ouders, natuurlijk uit goede bedoelingen, met geweld het zelfvertrouwen van de kinderen onderschatten, wat later tot uiting kwam in hun toekomst. Bijvoorbeeld ongerechtvaardigde verwachtingen toen ouders het gevoel van eigenwaarde van kinderen met kritiek kleineerden. Het belangrijkste hier is om bepaalde lijnen niet te overschrijden.
Zelfkritiek is inherent geen slechte eigenschap die inherent is aan de mens. Het helpt om nuchter uw acties en acties te evalueren, om de gemaakte fouten te herkennen met als uiteindelijk doel ze te elimineren. De houder van zelfkritiek is succesvol in zelfontwikkeling en zelfverbetering.
Maar alles moet met mate gebeuren! Je kunt zelfkritiek niet tot waanzin brengen en jezelf uitputten met kritiek. Dit brengt aanzienlijke schade toe, zowel voor onze psyche als voor onze gezondheid in het algemeen.
Mensen met een zeer laag zelfbeeld, met hun toestand, trekken dezelfde polariteiten aan die negatief zijn. Elke misstap en verkeerde handeling is een bewijs van hun falen als persoon. Zo lijden mensen aan pessimisme. Ze zijn ervan overtuigd dat ze geen positieve eigenschappen hebben. Ze hebben overmatige zelfkritiek en deze aandoening is het gevolg van een laag zelfbeeld.
Elke persoon heeft een aantal nadelen. Doe het masker af en laat je ware gezicht zien. Je kunt jezelf niet idealiseren. Een man die een slechte kant in zichzelf heeft gevonden, begint met zelfdiscipline. Jezelf bekritiseren betekent dat je jezelf associeert met een ideaal. Als gevolg van overmatige zelfkritiek verslechtert je humeur, verslechtert je gezondheid, wat kan leiden tot een depressieve toestand. Van idealisatie moet worden afgeweken. Deze verklaring betekent niet dat u niet aan uzelf hoeft te werken en naar perfectie te streven, integendeel, wanneer u minder ijverig bent, wordt het doel gemakkelijker te bereiken.
Zelfkritiek is niet het vermogen om jezelf niet te accepteren. Dit is een redder in nood die ons helpt onze fouten te herstellen. Het geeft ons een start om onszelf ten goede te veranderen.