Veel van de mensen logen, ze zullen liegen en liegen. Maar soms kan vals spelen worden onthuld. Er zijn verschillende manieren om leugens te herkennen: verbaal, psychofysiologisch en non-verbaal.
De verbale manier (verbaal) is een controle van de coördinatie van de aangeleverde informatie en de non-verbale manier: bijvoorbeeld gebaren.
De psychofysiologische methode is de manifestatie van veranderingen in het werk van externe organen. Deze methode is onmogelijk te beheersen.
De non-verbale methode is een gedragsverandering, gezichtsuitdrukkingen, gebaren zowel op extern als op intern (fysiologisch) niveau.
De beste manier tot op de dag van vandaag is om te controleren met een leugendetector. Bij gebrek aan een handheld-apparaat kan een gewoon persoon in het dagelijks leven een leugenaar herkennen aan enkele tekens.
Psychofysiologische symptomen zijn bijvoorbeeld:
- beven of toename of afname van stemintonatie;
- het verschijnen van atypische verbale wendingen;
- waargenomen opwinding in de stem;
- pauzeert bij het beantwoorden van moeilijke vragen of een te snel antwoord;
- het verschijnen van zweetdruppels op het boven- of voorhoofd;
- veelvuldig slikken van speeksel;
- spiertrekkingen van de gezichtsspieren (wenkbrauw, lip, ooglid), enz.
Non-verbale symptomen:
- handen wrijven, hoofd, nek, oorlel, neus, ogen krabben;
- nerveus bijten van lippen, nagels;
- angst om in de ogen van de gesprekspartner te kijken;
- rommelt aan een knop op kleding, draait zenuwachtig aan een handvat in zijn hand, enz.
Verbale tekens:
- ontduiking van concretisering van bepaalde feiten;
- aanhoudende nadruk op zijn onschuld of eerlijkheid, en bevestiging van de gesprekspartner dat hij hem gelooft;
- onbeleefdheid, manifestatie van vijandigheid in een gesprek met betrekking tot de gesprekspartner, enz.