Ervaring verwijst naar een toestand van intense emotionele opwinding, die wordt veroorzaakt door gevoelens en emoties die een significante en objectieve betekenis hebben. Aan de andere kant kunnen ervaringen worden veroorzaakt door persoonlijke herinneringen aan gebeurtenissen uit het verleden. Deze of andere ervaringen hebben een individuele impact op de menselijke activiteit.
Gebruiksaanwijzing
1
De duur en stabiliteit van de ervaring komen voort uit de subjectieve en interne mentale toestand van een persoon. Bovendien brengen positieve gebeurtenissen positieve ervaringen met zich mee die bijdragen tot een succesvolle oplossing van levenssituaties. Negatieve gevolgen kunnen op hun beurt leiden tot negatieve ervaringen.
2
De verweving van beide soorten ervaringen leidt ertoe dat een persoon een doel bereikt dat op onbewust niveau is gedefinieerd.
3
Ervaringen kunnen een diep persoonlijk karakter hebben. Het lichaam heeft dus geen vertekening van de ware toestand van mogelijke gebeurtenissen of gebeurtenissen uit het verleden, maar heeft geen tijd om zich aan te passen en reageert met een toestand van psychologische stress. Psychologische reacties op stress manifesteren zich individueel en zijn niet altijd onschadelijk.
4
Als reactie op stressirritatie kan een persoon zijn eigen acties projecteren op de acties van de mensen om hem heen, waardoor hij zichzelf rechtvaardigt. In een ander geval reageert het individu met onverschilligheid en zelfuitsluiting, waardoor zijn eigen hulpeloosheid en het onvermogen om een positieve uitkomst te beïnvloeden. Het is vermeldenswaard dat in beide gevallen een persoon niet in staat is om zelfstandig een logische conclusie te trekken die hem in staat zou stellen om de juiste oplossing te vinden.
5
Het sterkste gevoel dat ervaring kan veroorzaken, is de staat van affect. Deze aandoening wordt gekenmerkt door plotselingheid, gebrek aan controle en een korte duur. In theorie is de affectieve toestand onderverdeeld in twee typen: fysiologisch en asthenisch.
6
De fysiologische toestand van affect wordt gedefinieerd als natuurlijk voor menselijk gedrag. Het gebeurt plotseling, onder invloed van de opeenstapeling van negatieve emoties, die onder invloed van een bepaalde stimulus tot hun eigenaardige emotionele uitbarsting leiden. Tegelijkertijd blijft de persoon zijn acties beheersen.
7
Een asthenische of pathologische reactie, vergezeld van de onmogelijkheid tot bewustwording, modellering en beoordeling door het onderwerp van de aard van zijn actie, draagt bij tot de schending van iemands typische mentale activiteit. In deze toestand worden de fysiologische en mentale bronnen van het hele organisme gemobiliseerd tijdens de ontwikkeling van affect en emotionele uitputting erna.
8
Minder grondige ervaringen hebben geen grote invloed op menselijke activiteiten. Ervaringen kunnen dus bewust door het onderwerp worden geactiveerd met als doel psychologische zelfverdediging of om de aandacht te trekken die hij nodig heeft. Dergelijke ervaringen worden opzettelijk genoemd en kunnen gepaard gaan met een heldere, speciaal gespeelde pretentie. Intentiehandelingen blijven nooit in de geest; ze hebben altijd een fysieke of verbale belichaming.
9
Het is vermeldenswaard dat de drempel van subjectieve ervaring afhangt van de aard van de persoon, de opleidingsomstandigheden en de persoonlijkheidsvorming. Het eenvoudigste voorbeeld van deze verklaring kan een situatie zijn die de belangen van een groep mensen raakt. De emotionele ervaring van een van hen zal een levensles leren en je dwingen om omvangrijk werk te doen aan je eigen fouten, de tweede zal leiden tot psychologische stress en de derde niet emotioneel beïnvloeden.