Van iemand houden is niet altijd gemakkelijk en eenvoudig. Er zijn mensen die dit professioneel doen - filantropen. Ze organiseren liefdadigheidsstichtingen, doneren daar hun geld en bestuderen de problemen en behoeften van de armen.
De eerste vormen van filantropie (filantropie) waren waarschijnlijk wederzijdse bijstand en wederzijdse bijstand van mensen in één stam of één gezin. Religieuze groepen begonnen voor het eerst 'vreemden' te helpen. In een tribale samenleving kwam het helpen van een ander, armer en zwakker tot uiting in het aanbieden van geschenken en het verspreiden van overtollige producten. Op dat moment begonnen de relaties vorm te krijgen tussen de filantroop (de persoon die helpt) en de persoon die hulp nodig heeft.
De identificatie van dit concept en de definitie ervan vond plaats in het oude Griekenland in de V eeuw voor Christus. Maar toen schreven mensen filantropie toe aan de goden. Pas in de 4e eeuw voor Christus begonnen ze een filantroop een persoon te noemen die sympathiek was voor anderen. Aristoteles en Plato waren van mening dat liefdadigheid door de staat moet worden uitgeoefend.
Vervolgens nam de Rooms-Katholieke Kerk filantropische activiteiten over. Tegen de zeventiende eeuw was de kerk niet langer de enige weldoener. De staat begon opnieuw hulp te bieden aan mensen in nood. Er werden voordelen verdeeld en huizen en ziekenhuizen voor de armen werden opgericht.
In de negentiende eeuw werden de eerste fondsen opgericht om de armen te helpen, opgericht door organisaties die deze hulp konden bieden. Tegen het einde van deze eeuw zijn particulieren al betrokken bij liefdadigheid.
Moderne zakenmensen en rijke mensen doneren vaak geld aan liefdadigheidsstichtingen. Fondsen verdelen al fondsen onder behoeftigen. Het wordt anders gedaan: de persoon kiest zelf wie hij zal helpen. Dat geldt ook voor degenen die het resultaat willen zien - een nieuw leven ingeblazen theater of een hersteld kind, een nieuwe kleuterschool of een kliniek voor medicamenteuze behandeling.
De samenleving verwacht hulp van een welvarend persoon, filantropische ondernemers krijgen zo het aanzien en de positieve waardering van de staat.