Mutisme is een bepaalde aandoening waarbij een volwassene of een kind plotseling stopt met praten. Tegelijkertijd worden geen verwondingen van het spraakapparaat opgemerkt, een persoon hoort perfect wanneer ze zich tot hem wenden, begrijpt wat ze tegen hem zeggen, maar antwoordt niet. Mutisme wordt zelden als een onafhankelijke ziekte beschouwd, vaker is deze aandoening een symptoom van een bepaalde pathologie.
Mutisme kan zich op verschillende leeftijden ontwikkelen, maar wordt bij ouderen zelden vastgesteld. Deze pathologische aandoening kan vanuit verschillende gezichtspunten worden bekeken.
In de psychologie kan mutisme een symptoom zijn van problemen met socialisatie. Maar ook deze overtreding doet zich voor bij neurose, tijdens de ontwikkeling van een aantal psychiatrische ziekten. Heel vaak is deze aandoening een teken van hysterie, angststoornis. In sommige gevallen is pathologische domheid een van de tekenen van catatonische stupor of schizofrenie.
Het moet duidelijk zijn dat de onwil om te praten, vanwege grillen of wrok, geen overtreding is. Het is eerder een manifestatie van karakter en een poging om omringende mensen te manipuleren. Mutisme is een ernstige overtreding die aanpassing vereist. Een aandoening kan om verschillende redenen voorkomen. Sommige redenen voor mutisme beginnen zich met de leeftijd te vormen.
De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van mutisme
Genetica Na de studies bleek dat bij kinderen, van wie de familieleden patiënten waren met pathologische domheid, het risico op het ontwikkelen van mutisme aanzienlijk toeneemt onder omstandigheden die gunstig zijn voor deze ziekte.
Ernstige traumatische omstandigheden. Het niet spreken kan het gevolg zijn van ernstige angst, een shocktoestand. Mutisme wordt soms gezien bij posttraumatische stressstoornis. In de kindertijd kan specifieke domheid zich manifesteren in situaties waarin het kind fysiek of emotioneel misbruik heeft ervaren. Vooral gevoelige kinderen kunnen zelfs zo'n reactie hebben op de scheiding van hun ouders. Iemand die getuige is geweest van of heeft deelgenomen aan een ramp kan een tijdje gevoelloos worden, zonder zijn verstand te verliezen, maar een verstandig persoon blijven.
Negatief microklimaat in de familie. Deze reden voor mutisme is vooral relevant voor de kindertijd. Als een kind opgroeit in ongunstige omstandigheden, constant getuige wordt van schandalen tussen ouders of familieleden, lichamelijk geweld in het gezin observeert of gewoon onder zware omstandigheden wordt opgevoed, treedt er geleidelijk persoonlijkheidsvervorming op. Regelmatige straffen, ontberingen, schreeuwen kunnen een neurose veroorzaken, waar een bepaalde domheid deel van gaat uitmaken.
Persoonlijkheidskenmerken. Mensen met een hysterisch type gedrag hebben meer kans dan anderen om mutisme te ervaren. Overmatige gevoeligheid, pathologische achterdocht, toegenomen angst, een overvloed aan angsten of zelfs fobieën kunnen de basis worden waarop mutisme zal ontstaan.
Het is ook vermeldenswaard dat in sommige gevallen mutisme optreedt nadat een persoon een langdurig coma heeft verlaten. In geval van ernstige intoxicatie is ook de ontwikkeling van domheid mogelijk.