Familieleden, vrienden, romantische partners - mensen missen ze vaak. Interessant is dat een persoon zich niet altijd bewust kan zijn van de oorzaken van deze gevoelens.
Gewoonte en angst voor eenzaamheid
Een van de meest voorkomende redenen waarom mensen niet alleen andere mensen missen, maar ook verschillende plaatsen en dingen, is een gewoonte. Dit is de structuur van de menselijke psyche om naar stabiliteit te streven. Daarom, als een persoon elke dag of regelmatig iemand ziet, met hem communiceert, samen tijd doorbrengt, raakt hij eraan gewend. En als deze communicatie om de een of andere reden permanent of permanent wordt onderbroken, gebeurt er zoiets als breken, een persoon voelt leegte in zichzelf - deze ruimte was tenslotte eerder bezet door iemand.
Mensen, vooral degenen die de neiging hebben om gehecht te raken, voelen zich na het ontslag nog een tijdje op hun gemak en missen zelfs collega's die ze niet leuk vonden, maar dan worden ze veilig vergeten. Dit geeft aan dat het niet nodig is om liefde of sympathie te hebben om iemand te missen.
Bovendien helpt communiceren met andere mensen vaak om je niet eenzaam te voelen. Iemand die gewend is om de details van zijn leven en ervaringen met iemand te delen, zelfs als hij alleen met zichzelf is, kan mentaal dialogen met hem voeren. Bij een plotselinge scheiding kan hij zich plotseling eenzaam voelen.
Streven naar diversiteit
Een andere reden is dat mensen elkaars leven aanvullen en vullen met verschillende dingen die alleen zij, dankzij hun individualiteit, kunnen brengen. Iedereen denkt en gedraagt zich anders, en hoe vergelijkbaar de twee ook zijn, er zijn geen twee mensen hetzelfde. Daarom is het logisch om de nieuwigheid en variëteit, de onvoorspelbaarheid die anderen tot leven brengen, te missen.