De psyche werkt volgens bepaalde wetten, deze wetten worden beschreven en geverifieerd in de psychologie. Vooral succesvol in deze systeempsychologie. In het kader van de systeempsychologie zijn er drie regels die de psyche in haar werk volgt.
Regel 1. In de psyche is er niets overbodig.
Elk kenmerk, elk symptoom, elk element in de psyche vervult altijd een nuttige functie. Niet bruikbaar vanuit het oogpunt van individueel bewustzijn, maar vanuit het oogpunt van het bestaan van de psyche, vanuit het oogpunt van behoud van haar integriteit en vitaal functioneren. Als iets in je psyche of in je persoonlijkheid nutteloos of overbodig lijkt, betekent het maar één ding: je ziet op dit moment niet de functie dat het iets doet. Elke slechte gewoonte vervult een belangrijke taak in ons psychologische leven. Het is noodzakelijk om te werken aan het uitbreiden van de zone van iemands bewustzijn om deze taak te ontdekken.
Regel 2. De meeste gebeurtenissen gebeuren bij toeval bij een persoon.
Er is een reden waarom gebeurtenissen een persoon overkomen. Deze reden ligt in de man zelf - in zijn psyche, in zijn persoonlijkheid, in zijn psychologische kenmerken. In ieder geval dat bij een persoon voorkomt, heeft de psyche een actieve rol. Zelfs als iemand weigert het toe te geven. Ons leven is het resultaat van onze keuzes.
Regel 3. De psyche weerspiegelt niet passief de werkelijkheid, maar construeert deze actief.
In experimenten met het waarnemingswerk, uitgevoerd door gestaltpsychologen, werd bewezen dat de psyche niet alleen de werkelijkheid weerspiegelt, zoals een spiegel. De psyche construeert het actief. Als u bijvoorbeeld de omtrek van een cirkel te zien krijgt die door een stippellijn wordt getekend, zult u de figuur nog steeds als een cirkel zien en niet als afzonderlijke streepjes. Dit is de actieve rol van de psyche in de perceptie van de realiteit. Als we informatie missen, zullen we erover nadenken in overeenstemming met onze eerdere ervaring.
Regels 2 en 3 zijn met elkaar verbonden. De tweede regel is van toepassing op acties en gebeurtenissen die bij een persoon plaatsvinden. De derde regel is gericht op de perceptie van actuele gebeurtenissen. Perceptie en actie zijn met elkaar verbonden, ze versterken elkaar.
Ik zal een eenvoudig voorbeeld geven. Stel dat je naar buiten bent gegaan en opeens begon het te regenen.
- In één geval zul je van streek zijn (perceptie), zal je stemming verslechteren, ga je naar huis (actie) en maak je je zorgen dat je plannen niet gerealiseerd zijn (perceptie). De wereld zal je saai lijken en niet voldoen aan je verwachtingen (perceptie).
- In een ander geval kun je genieten van de regen (perceptie), de paraplu openen of zelfs nat worden voor je plezier (acties), je humeur zal goed en geïnspireerd zijn (perceptie). De wereld zal je vol verrassingen lijken, je gevoel van eenheid met de natuur zal toenemen (perceptie).
Beide ketens kunnen onbeperkt worden voortgezet. Dus we creëren een stemming voor onszelf, reguleren acties, die uiteindelijk het beeld van de wereld waarin we leven beïnvloeden. 'Wat wij geloven, wordt werkelijkheid.'