Het fenomeen van aangeleerde hulpeloosheid wordt vastgesteld in de vroege kinderjaren, wanneer het kind begrijpt dat hij de uitkomst van de gebeurtenis niet kan controleren. Ongeacht welke inspanningen het kind levert, de situatie blijft ongecontroleerd.
Geleerde hulpeloosheid is veel gemakkelijker te voorkomen in de kindertijd dan op oudere leeftijd de vruchten ervan te plukken. Daarom is het werk van ouders belangrijk.
Vaak is het kind bang om te falen, omdat hij in deze situatie al een bittere persoonlijke ervaring heeft opgedaan. Dit is echter geen reden om depressief te worden. Het eerste dat u moet doen, is het kind uitleggen over het bestaan van overwinningen en nederlagen in het leven. Leer uw kind om objectief de positieve eigenschappen te benadrukken die uit de laesies kunnen worden gehaald.
De persoonlijke hulpeloosheid van het kind gaat vaak samen met persoonlijkheidskenmerken als isolatie, verlegenheid en verlegenheid. Beperk het kind in geen geval in zijn communicatie, ook al ondervindt hij hierin moeilijkheden. Alleen de ervaring van het herhaaldelijk passeren van dezelfde situatie kan tot positieve resultaten leiden. Het kind zal begrijpen dat er niets te vrezen is.
Leer uw kind om zonder conflicten met leeftijdsgenoten te communiceren. Dit zal helpen om de oorzaak van de problemen effectief te analyseren en hun optimale oplossingen te vinden. Speel verschillende conflictsituaties in uw gezin. Als het kind ze in het leven heeft ontmoet, zal het zich veel zelfverzekerder voelen.