Provocerende vragen kunnen zowel vanuit het publiek als persoonlijk worden gesteld. Meestal is hun doel om te ontmoedigen, hen in verlegenheid te brengen, en in een geschil dienen ze vaak als wapens om hun standpunt te bevestigen en de tegenstander te verpletteren. Zijn er effectieve manieren om dit tegen te gaan?
Een van de meest gebruikte methoden om iemand te verwarren is een vraag uit de persoonlijke sfeer, bijvoorbeeld: 'Klopt het dat je een slecht presterende leerling op school was?' Zo'n vraag verbijstert en dwingt iemand excuses te maken, want toegeven dat je een dubbelganger bent, betekent dat je je autoriteit laat vallen. Ook al is deze vraag in eerste instantie niet waar, en je studeerde echt op hetzelfde niveau en behaalde een rood diploma, de poging om zichzelf te rechtvaardigen zet vraagtekens bij de competentie in het oplossen van bepaalde problemen. Het is altijd nadelig om te bewijzen dat "ik geen kameel ben". En de provocateur, die zijn voordeel heeft ontvangen, kalmeert en trekt zijn lijn verder. Je kunt veel van zulke vragen bedenken, ze kunnen belachelijk, ongepast en zelfs vulgair zijn, en dit stoort de provocateur niet.
Alles hangt dan af van het vermogen om zich te gedragen. U kunt op de eenvoudigste manier uit deze situatie komen: kijk strikt naar de provocateur, wacht een korte pauze en praat dan verder over uw onderwerp. Deze techniek doodt twee vliegen in één klap tegelijk - ten eerste begon je geen excuses te maken en verloor je geloofwaardigheid, en ten tweede ontmaskerde je de provocateur als een persoon die het niet waard is om hem te antwoorden. Meestal kun je deze techniek belegeren.
Bovendien kan elke ongemakkelijke vraag in een grap worden veranderd. Dit verwijdert de essentie van de injectie en voegt u geloofwaardigheid toe. Zo roept de onwenser: 'Je zegt complete onzin.' Pauze Hij kijkt al uit naar uw verwarring en verlangen om excuses te maken. En stel hem een vraag op de vraag: 'Hoe ken je mijn tante?' Hij zal waarschijnlijk gaan mopperen dat hij geen tante kent, dat je een onderwerp vertaalt, enz. En dan onthul je de kaarten: 'Ze bekritiseerde me lange tijd met deze woorden.'
Je kunt verschillende van dergelijke blanco's maken en ze gebruiken als je een moeilijke vergadering hebt. Ze kunnen niet alleen voor een groot publiek worden gebruikt, maar ook in een kortere kring en zelfs één op één.
De betekenis van provocerende vragen is meer psychologisch. Daarom is het mogelijk om ze gemakkelijk te neutraliseren als je de aandachtshoek naar de vraagsteller zelf draait en zijn negatieve motivatie onthult. Deze techniek wordt vakkundig gebruikt door onze president. Toen hem tijdens een persconferentie een ongemakkelijke vraag werd gesteld, waarop hij antwoordde dat hij natuurlijk begrijpt dat de persoon die de vraag stelde de belangen van zijn krant ondersteunt, die door dit en dat wordt gefinancierd, en hun ambities zijn begrijpelijk
". Na een dergelijke inleiding nam de ernst van de vraag onmiddellijk af en was het mogelijk om kalm op de merites te antwoorden of het argument in de andere richting om te leiden.
Een andere mogelijkheid voor deze techniek is om aandacht te besteden aan de persoonlijke motivatie van de provocateur. U kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Ik begrijp dat u zich op deze manier wilt laten gelden, maar dit is nu niet het moment.' Zo'n antwoord zal bijna altijd to the point zijn met provocerende vragen, omdat hun auteurs zich echt doen gelden en, indien succesvol, genieten van hun superioriteit. Als blijkt dat deze motivatie erop wijst, wordt de ernst van de aanval genivelleerd en wordt de aanvaller zelf ontmoedigd.
In het geval van het gebruik van methoden om provocerende problemen te neutraliseren, is kalmte en kalmte van groot belang. Als je rustig een acuut probleem tegenkomt, is het veel gemakkelijker om het te neutraliseren dan wanneer het echt pijn doet en er ernstige opwinding optreedt. Dit wordt met training gegeven en niet direct.
En nog een truc: de context van een hot issue veranderen. De essentie van de provocatie is om je in een ongunstig daglicht te stellen, niet met behulp van een feit, maar met behulp van je houding ten opzichte van dit feit. Als je teruggaat naar de kwestie van d-lee, kun je je schamen dat de academische prestaties laag waren en kun je er trots op zijn dat veel geweldige mensen het slecht deden op school, maar dit belette niet dat ze slaagden. Het hangt allemaal af van de houding ten opzichte van dit feit.
Als je bijvoorbeeld te horen krijgt dat je als persoon met zulke slechte academische prestaties op school zo'n verantwoordelijke functie kunt bekleden, dan kun je antwoorden: 'Ik ben erg blij dat ik op zijn minst tot op zekere hoogte mijn betrokkenheid voel bij geweldige mensen die slecht hebben gestudeerd op school bijvoorbeeld naar Albert Einstein. '
Of een andere vraag: 'Hoorde u vroeger ook bij de partij die u nu bekritiseert?' Antwoord: "Ik heb het net ingevoerd om in de praktijk al zijn negatieve aspecten te leren."
Samenvattend kunnen we zeggen dat er effectieve manieren zijn om provocerende kwesties te neutraliseren. Er is slechts enige oefening voor nodig om het te leren.