Pathologisch bedrog - dit is wat psychologen de toestand noemen van een persoon die vaak liegt. Een pathologische leugenaar verschilt van een gewone leugenaar doordat hij vertrouwen heeft in de waarheid van wat er is gezegd, en tegelijkertijd gewend is aan de rol.
Wat is pathologisch bedrog?
In de medische en psychologische literatuur werd aan het begin van de twintigste eeuw de term "pathologisch bedrog" beschreven. Ingoda wordt een dergelijke mentale afwijking "mythomanie" genoemd (de term werd aangeduid door de Franse psycholoog Ernest Dupre) of "Munchausen-syndroom".
Voor een gewoon persoon is een leugen een opzettelijk verklaarde verklaring die niet waar is. Maar hoe vreemd het ook klinkt, een pathologische leugenaar liegt zomaar zomaar. Het is meestal gemakkelijk om de onwaarheid aan het licht te brengen, maar dit hindert de leugenaar niet, omdat hij er vast van overtuigd is dat de informatie waarheidsgetrouw is.
Pathologische leugens moeten worden beschouwd als onderdeel van een fundamentele psychologische persoonlijkheidsstoornis en niet als een afzonderlijke ziekte. Opgemerkt moet worden dat deze stoornis een van de meest controversiële onderwerpen is in de moderne wereld van de psychologie.
Redenen voor afwijzing.
De meeste wetenschappers zijn het erover eens dat dit type persoonlijkheid ontstaat als gevolg van een psychiatrische ziekte of een extreem laag zelfbeeld. Vaak probeert een pathologische leugenaar indruk op anderen te maken, maar is hij te gewend aan de rol.
Vaak komt een soortgelijk syndroom voor bij mensen die in de kindertijd psychologisch trauma hebben opgelopen. Hier zijn slechts enkele mogelijke redenen voor de vorming van mythomanie tijdens de volwassenheid: problemen bij het communiceren met het andere geslacht, gebrek aan aandacht van ouders, constante kritiek van andere mensen, onbeantwoorde liefde, enz.
Heel vaak komt zo'n stoornis al op bewuste leeftijd voor als gevolg van een traumatisch hersenletsel.