Om van pijnlijke gevoelens af te komen, bedacht onze psyche krachtige mechanismen ter bescherming tegen schaamte. Sommigen van hen zijn verrassend: schaamte is op het eerste gezicht nutteloos, maar in feite is hij het die de motor is van bepaalde soorten gedrag.
Ontsnappen
Bij het aanraken van de hete verwijderen we automatisch de hand. Dus een persoon kan "automatisch" weglopen van schaamte, vermijd het. Vaak proberen mensen een "veilige afstand" in een relatie te bewaren om niet voor schaamte te komen. De keerzijde van deze strategie is een gevoel van eenzaamheid, het onvermogen om hechte en diepe relaties op te bouwen. Omdat je in een langdurige relatie vroeg of laat moet openstaan.
Perfectionisme
Als de kleinste fout een kwellende golf van schaamte veroorzaakt, zal een persoon er alles aan doen om nooit een fout te maken. Deze pogingen maken haar tot een fervent perfectionist. “Niet slecht” of “goed genoeg” zal zulke mensen nooit tevreden stellen, alles zou perfect moeten zijn. Helaas besteden mensen veel moeite aan het volgen van deze strategie.
Superioriteit
Een minachtende, arrogante persoon draagt eenvoudig zijn schaamte over aan anderen. Ze verwacht speciale rechten, speciale behandeling, bevestiging van haar uniekheid. Diep verborgen twijfel aan zichzelf en de wens om schaamte te vermijden zijn de belangrijkste motor van dit mechanisme. Onbeschaamdheid maakt iemand ontoegankelijk voor kritiek op 'gewone stervelingen'. Hoe sterker de onbewuste schaamte, hoe agressiever een persoon onderscheid, beloningen en erkenning nodig heeft om zijn ontoegankelijkheid te behouden.
Exhibitionisme
Hier hebben we het niet over de gewoonte om zich in het openbaar uit te kleden, eerder indicatief provocerend, demonstratief gedrag. Een persoon trekt overmatige aandacht. Doet wat anderen schuwen. Het gedraagt zich alsof alledaagse normen van bescheidenheid en fatsoen eenvoudigweg niet bestaan. Zo iemand lijkt misschien schaamteloos, maar dat is het niet. Dit is de meest paradoxale verdediging tegen schaamte.