Er zijn relatief weinig mensen die even goed thuis zijn in humanitaire en technische kwesties. In de regel krijgt iemand gemakkelijker geschiedenis, filosofie en iemand natuurkunde, wiskunde. Wat is het verschil in denken tussen dit soort mensen?
Wat zijn de kenmerken van het denken van de geesteswetenschappen
Iemand kan goed proza, poëzie schrijven, prachtig tekenen, maar om het apparaat van zelfs een relatief eenvoudig apparaat voor hem te begrijpen, is een moeilijke taak. En de andere rijmt, met al het verlangen, niet een paar regels, maar met de "on you" techniek. Dit is begrijpelijk en natuurlijk, omdat de ene 'geesteswetenschappen' is en de andere 'techneut'.
Als iemand met een humanitaire instelling een bepaald probleem overweegt, vestigt een fenomeen vooral de aandacht op de meest gedenkwaardige, opvallende tekenen. Hij is in staat tot logisch denken, maar tot op zekere hoogte. Bij het opslaan van nieuwe informatie gebruikt de geesteswetenschappen tekens als gedeeltelijk toeval volgens een aantal van de meest significante kenmerken, en soms alleen volgens een van de meest karakteristieke kenmerken. De secundaire tekens van de geesteswetenschappen worden in de regel geclassificeerd als kleine dingen en besteden er daarom niet de nodige aandacht aan.
Daarom is het voor uitgesproken geesteswetenschappen moeilijk om te slagen in zulke zeer technische disciplines, zoals natuurkunde, wiskunde, scheikunde, etc. Het is tenslotte noodzakelijk om absoluut alle bekende informatie zorgvuldig te overwegen, tot de meest onbelangrijke.