Peter Pan-syndroom bij mannen begint zich op zeer jonge leeftijd te vormen. Het heeft geen organische - fysiologische - basis. De ontwikkeling van een dergelijke aandoening wordt in de regel veroorzaakt door familierelaties, de invloed op de jongen van opzij. Geleidelijk aan groeit de vervorming van persoonlijkheid en karakter. Op een bepaald moment begint de aandoening te werken met de juiste specialist.
De belangrijkste reden die de ontwikkeling van het Peter Pan-syndroom veroorzaakt, is de traumatische, giftige of eenvoudig onvoldoende opvoeding van het kind.
Onderwijs dat leidt tot de vorming van het syndroom
De basis van zo'n karaktervervorming zijn:
- angst om op te groeien;
- angst voor verantwoordelijkheid;
- angst voor beperking van vrijheid;
- gebrek aan onafhankelijkheid.
In de regel worden de jongens van wie later mannen opgroeien - Peter Pan, onderdrukt in het gezin. Hun mening wordt niet volledig in aanmerking genomen of wordt door ouders als iets onbelangrijks beschouwd. Geleidelijk aan houdt het kind op het initiatief te nemen, volledig afhankelijk van vader en moeder.
Vaak worden hyperbewaring en totale - onvoldoende - controle die momenten die de ontwikkeling van het Peter Pan-syndroom veroorzaken. Ouders streven ernaar alles voor het kind te doen, hun grillen te vervullen, de ontwikkeling van onafhankelijkheid niet te beïnvloeden. Moeder kan elke stap van haar kind controleren, voorkomen dat de jongen zich op een of andere manier manifesteert en hem voortdurend dwingen naast haar te zijn. Geleidelijk treedt de zogenaamde atrofie van de wil van het kind op: hij wordt kneedbaar, wil en kan zelfs de eenvoudigste beslissingen niet zelfstandig nemen, het wordt moeilijk voor hem om een aantal stappen te nemen, zich te ontwikkelen en te verbeteren.
De jongen, wiens kenmerken van Peter Pan vanaf de kindertijd beginnen te manifesteren, krijgt meestal altijd uitsluitend lof van zijn ouders. Pappa en mamma idealiseren hun kind, zelfs sommige grappen en wangedrag van zijn kant worden door ouders niet als iets negatiefs ervaren. Deze benadering vormt een onvoldoende hoog zelfbeeld bij de jongen, en leidt tot een neiging tot narcisme.
Dankzij een dergelijke opvoeding en een soortgelijke houding van de ouders heeft het kind grote moeilijkheden tijdens het socialisatieproces. Elke vorm van communicatie wordt voor hem pijnlijk. Emotionele intelligentie lijdt in de regel ook acuut bij dergelijke kinderen.
In sommige gevallen was een man met het Peter Pan-syndroom in het verleden een huiskind. Hij kon niet naar de kleuterschool gaan, geen secties of kringen bijwonen, thuis onderwijs volgen. Door het "isolement" van de buitenwereld, het gebrek aan normale communicatieve vaardigheden en onwetendheid over de gedragsnormen in de samenleving, wordt het voor dergelijke individuen steeds moeilijker om elk jaar vriendschappelijke relaties aan te knopen. De waarde van vriendschap en vriendschap voor een mannelijke Peter Pan is erg laag.
Vaak worden jongens in het kader van giftig ouderschap geconfronteerd met het feit dat ouders hen ervan overtuigen dat ze altijd hun verlangens moeten volgen, hun eigen belangen moeten nastreven, zichzelf niet moeten opofferen en zelfs geen druppel altruïsme moeten tonen. Geleidelijk aan vervormt deze invloed de persoonlijkheid en het karakter van het kind en cultiveert hij de kenmerken van Peter Pan in hem.