We zijn niet allemaal blij met ons leven. We willen onze situatie verbeteren, maar vaak weten we niet hoe en wat we moeten doen. Vaak denken we dat iemand anders ons een hint geeft over wat we in bepaalde situaties moeten doen. We kijken tv, vragen vrienden. Er is een probleem en we gaan naar vrienden, vertellen, vragen om advies of handelen in overeenstemming met de stereotypen die in de samenleving bestaan. Maar het gebeurt vaak dat het resultaat van zo'n oplossing voor problemen om de een of andere reden totaal anders is dan wat we zouden willen krijgen. En er zijn situaties waarin we zelf gewoon met een reddende gedachte of idee komen. Deze bron noemen we intuïtie.
Ons diepste 'ik', zoals psychologen het noemen, is een bron van intuïtieve tips die ons aanvullende informatie geven in elk specifiek levensgeval dat we nodig hebben om onszelf te begrijpen en onze problemen op te lossen.
Het blijkt dat we een geweldige "helper" in ons hebben, waar we om de een of andere reden niet naar luisteren. Niemand kan onze eigen problemen immers beter kennen dan wij. En we kunnen ze alleen oplossen. In het beste geval, als u iemand over uw problemen vertelt, zal deze persoon vanuit zijn standpunt advies beginnen te geven, met zijn eigen ervaring, misschien zelfs niet gerelateerd aan de onze.
Helaas luisteren we zelden naar onze intuïtieve bron. Het conflict begint met het feit van niet-erkenning, verwerping van het bestaan van een dergelijk deel in ons. Er komen intuïtieve hints, maar we willen ze niet herkennen, we zijn bang om ze te volgen, we handelen "zoals altijd", we doen wat slimme mensen in boeken schrijven of zeggen.
De vraag rijst onmiddellijk, maar hoe onderscheid je intuïtieve aanwijzingen van willekeurige gedachten?
Er is geen universeel mechanisme om deze prompts te herkennen. Voor elke persoon is dit mechanisme puur individueel. Om te leren intuïtieve aanwijzingen te onderscheiden, is het om te beginnen belangrijk om te weten dat dit mechanisme in ons zit en dat het werkt. En dit komt natuurlijk met ervaring. Heb je ervaring nodig, je fouten, je vondsten.
Onthoud een situatie waarin u voor een keuze stond. Op zulke momenten hebben we altijd verschillende gedachten, sensaties en tips over hoe en wat we moeten doen. Relatief gezien wilde ik dat eerst doen, toen op de een of andere manier, en toen kwam de gedachte
.Te midden van al deze chaos is er een intuïtieve hint. Het meteen selecteren is niet eenvoudig.
En laten we nu snel vooruit gaan naar de tijd dat je al een keuze hebt gemaakt, een handeling hebt verricht, en het werd duidelijk of je je vergiste of niet. En als u zich nu de gevoelens herinnert die u had op het moment dat u de beslissing nam, dan herinnert u zich dat er een juiste hint was.
En als de beslissing onjuist is genomen, hoeft u alleen maar te analyseren waarom deze hint niet in aanmerking is genomen. Er was geen zelfvertrouwen? Angst voorkomen? Misschien iets anders? Een dergelijke analyse is erg nuttig om de intuïtieve prompt in de toekomst te benadrukken.
Onthoud wanneer u de intuïtieve prompt correct hebt gebruikt. Hoe voelde je je? Weet je nog wat deze prompt was, hoe hij kwam, welke sensatie daarmee gepaard ging? Door deze indirecte tekens kunt u intuïtieve aanwijzingen leren herkennen.
Alles is hier heel individueel en helaas bestaat het algemene algoritme als een reeks acties gewoon niet.
Hoezeer je ook klaar bent om je gevoelens te observeren en geen informatie die je hebt af te wijzen, hoe onverwacht het ook is (intuïtieve aanwijzingen zijn vaak paradoxaal), de kans dat de ware aanwijzing voor jou gemakkelijker te herkennen is en dat je de juiste beslissingen neemt.