Ik besloot af en toe om u te vertellen over enkele van mijn consulten. Dit zijn verhalen die vaak in ons leven voorkomen, maar voor het grootste deel begrijpen mensen niet waarom dit allemaal gebeurt.
Op het consult voor mij is een volwassen man met grijs haar, een leraar, getrouwd, heeft een volwassen zoon, vrienden en alles lijkt te gaan zoals het hoort. Angsten, angst en gebrek aan zelfvertrouwen zijn de afgelopen jaren echter zo erg blijven steken dat hij het voor het eerst zelf begon uit te zoeken. Het is wat makkelijker geworden, maar hij kan het niet meer aan en vraagt om hulp. We zijn op zoek naar een trigger, ik stel tot nu toe alleen vragen, de klant antwoordt en strekt een draad uit van angsten, angsten en beledigingen tot de kindertijd, tot een garnizoen in de steppe, tot een militaire vader en een heerszuchtige moeder die een moeilijke militaire jeugd had, vol ontberingen en een strijd om te overleven.
Omdat ze een vrouw is geworden, weet zo'n moeder niet hoe ze lichamelijk en geestelijk vriendelijke woorden tegen kinderen moet uitspreken, en herinnert ze zich haar ontberingen in de kindertijd (de gewoonte om zonder excessen te leven en te redden), voedt ze kinderen op in ernst en zonder excessen van materieel en emotioneel. En de kinderen willen de warmte van mama en kopen rubberlaarzen waarin je met andere kinderen in plassen kunt rondrennen, komend in de zomer van je garnizoen naar de steppen, waar geen regen valt, naar het dorp van grootouders in de middelste zone van de USSR, waar vaak regent. Laarzen kopen niet, ze geven iemand haveloos, met een gat waardoor water wordt gegoten. Maar zonen worden streng gestraft, voor elke kinderachtige grap die een aanhoudende angst voor straf ontwikkelt. En nu leeft en groeit mijn cliënt, studeert, trouwt, voedt zijn zoon op, onderwijst andere mensen, en in zijn hoofd heeft hij voor deze jaren wrok voor niet gekochte rubberen laarzen, voor verwennerij in de kindertijd en een aanhoudende, speculatieve gewoonte ontwikkeld van kinds af aan om wrok te koesteren voor voor elke kleinigheid (dan zullen ze niemand ergens voor straffen, of misschien zullen ze ze met rust laten, ze zullen ze helemaal niet aanraken) en als gevolg daarvan speelt hij zijn hele leven de rol van slachtoffer.
En moeder is er, dankzij haar autoriteit, van overtuigd dat ze haar zoon, kleinzoon en schoondochter nog niet heeft opgeleid. En door alle grenzen van het gezin en het individu te overschrijden, probeert hij alles te beheersen wat er in hun gezin gebeurt en bouwt hij de communicatie zo op dat het gesprek zelfs aan de telefoon begint met de zoon met een schuldgevoel voor zijn moeder dat hij al iets verkeerd heeft gedaan (zijn zoon wordt binnenkort 60! !!) En samenvattend al het bovenstaande, mijn cliënt is dit van alles al beu. Ze haat stilletjes haar moeder, is geïrriteerd door zichzelf, dat ze niet met vertrouwen tegen haar kan zijn (ze voelt zich meteen schuldig). Gekweld door zijn angst, slecht slapen en verschillende angsten. We werken met een klant en ik zie hoe wrok en schuldgevoelens uiteenspatten, hoe hij tijdens het werk ontdekkingen van zijn relaties niet alleen met zijn moeder en familie, maar met anderen in het algemeen, onmiddellijk heroverweegt zijn relaties met studenten (voor mij gewoon ja, gefeliciteerd jongens)
Een cliënt met drie belangrijke inzichten voor zichzelf verlaat mij uit dit consult:
- Zijn hele leven leefde hij in de positie van slachtoffer, hij vond deze rol onbewust niet leuk, maar hij werd in zijn jeugd door hem gekozen voor relaties met dominante ouders.
- Bewustzijn van al hun acties en daden, in plaats van de verantwoordelijkheid voor hun acties en emoties over te hevelen naar anderen.
- Hij is de meester van zijn emoties.
Toen de cliënt inzicht nummer 2 door zichzelf heen gaf, zorgde inzicht nummer 3 voor een revolutie in zijn denken, hij schreef het zelfs op. Over het algemeen gebeurden er tijdens het consult veel ontdekkingen bij de cliënt, ondanks dat hij zelf al aan zichzelf begon te werken, maar terwijl hij aan zichzelf werkte, koestert hij onbewust zijn zak beledigingen en opoffering. Er komt meer overleg met hem, we blijven doorwerken, te lang en te lang droeg hij een zak constructieve emoties bij zich, die alles in één keer zou oplossen, maar het feit dat de dynamiek zeer positief is, is wat ik als specialist bevrediging schenk, omdat ik voor verven in het leven en rechtgetrokken schouders.