Zelfs een kalm, koelbloedig persoon ervaart vaak een verscheidenheid aan emoties. Hij staat zichzelf echter niet altijd toe om ze te manifesteren, vooral niet in het openbaar. En niet alleen negatieve emoties, maar ook positieve. Een stormachtige, emotionele reactie op een bepaalde gebeurtenis wordt immers beschouwd als een indicator van slechte manieren. Er zijn maar weinig mensen die willen worden beschouwd als een ongemanierd, ongeremd persoon, dus mensen worden gedwongen emoties te onderdrukken. Is dit nodig?
Waarom is het onderdrukken van emoties ongezond?
Waarom is het onderdrukken van emoties schadelijk? Er is een simpele en figuurlijke vergelijking. Stel je een stoomketel voor met een hermetisch afgesloten deksel en een veiligheidsklep. Wanneer het water in de ketel kookt en stoom begint te vormen, neemt de druk geleidelijk toe. Maar het deksel komt niet los omdat overtollige stoom via de klep ontsnapt. En wat gebeurt er als de klep gesloten is? Na enige tijd zal de dampdruk zo hoog worden dat het deksel zal breken. Soortgelijke processen vinden plaats in het menselijk lichaam, waar in plaats van stoom - emoties, en in plaats van een bedekking - het werk van veel systemen, voornamelijk het zenuwstelsel en het cardiovasculaire systeem.
Als je de hele tijd emoties in jezelf houdt, zal er zeker een moment komen dat het lichaam de opgebouwde nerveuze spanning niet kan weerstaan, met alle gevolgen van dien. Daarom is het in ieder geval soms nodig om emoties te ventileren. Om dit te doen, gaan sommige mensen naar sportafdelingen, omdat als je in sparring staat, je negatieve emoties kunt weggooien.
Bovendien kun je je emoties heel ingetogen uiten, zonder de aandacht van anderen te trekken, en nog meer zonder ze ongerust te maken.