'Je moet een kind lesgeven terwijl hij over de bank ligt, en hoe het erbij ligt, het zal te laat zijn!' Sommige mensen hebben deze volkswijsheid gehoord, maar niet iedereen denkt na over de betekenis ervan. Maar daarin schuilt de eeuwenoude ervaring van onze voorouders, die merkten dat het karakter van een persoon in de regel in de kindertijd wordt gevormd.
Hoe en wanneer karakter wordt gevormd
De meeste experts zijn van mening dat de basis van karakter ligt op de leeftijd van 2 jaar. Dit wordt sterk beïnvloed door de sociale omgeving van het kind, dat wil zeggen zijn directe omgeving (ouders, grootouders, andere familieleden en goede vrienden van de familie, vaak in huis). Het is onder hun invloed, naar aanleiding van de voorbeelden die ze geven, begint het kind zich bewust te worden van zichzelf als persoon, trekt het conclusies over de grenzen van het toegestane.
Een zeer belangrijke rol wordt ook gespeeld door de mate van ontwikkeling van het kind, de toestand van zijn psyche. Hoe iemand reageert op invloeden, externe prikkels, hangt immers af van de kenmerken van de hersenen. En dergelijke reacties hebben een grote invloed op de vorming van specifieke karaktereigenschappen.
Op de leeftijd van 5-6 jaar kan de basis van karakter aanzienlijk worden aangevuld of aangepast. Dit gebeurt naarmate het kind slimmer en meer ervaren wordt, meer leert over de wereld om hem heen, communiceert en speelt met andere kinderen. Een belangrijke rol wordt ook gespeeld door het systeem van beloningen en straffen dat in zijn familie is aangenomen. Vóór het begin van de schoolfase van het leven van een kind kan het personage worden aangevuld met zakelijke en communicatieve kenmerken als gezelligheid, doorzettingsvermogen, nauwkeurigheid. De omgekeerde optie is natuurlijk ook mogelijk wanneer het voor een kind moeilijk is om met leeftijdsgenoten te communiceren, maar hun niet kan worden geleerd om accuraat te zijn.
Tijdens de training op school worden karaktereigenschappen gevormd die betrekking hebben op de emotionele wilskracht. Het kind valt eigenlijk in een andere wereld, wordt geconfronteerd met de noodzaak om discipline te gehoorzamen, zijn verlangens te beperken. Dit kan zowel de reeds bestaande kenmerken van zijn karakter consolideren als ze vernietigen, afhankelijk van de wilskracht en de morele en psychologische situatie in de onderwijsinstelling.
Tegen de tijd van afstuderen, op de leeftijd van 16-17 jaar, is het karakter van een persoon in de overgrote meerderheid van de gevallen al volledig gevormd.