Een van de meest pijnlijke, pijnlijke beproevingen voor een persoon is de dood van familie en vrienden. Overleven is altijd moeilijk, vooral als de dood plotseling een jonge man in de bloei van zijn leven inhaalt, en nog meer een klein kind. Hier wordt een groot onrecht aan het verdriet toegevoegd: ja, iedereen is sterfelijk, maar waarom zo vroeg! In dergelijke gevallen kunnen familieleden en vrienden vaak de harde realiteit niet aan, komen tot bezinning. Hun verdriet is zo sterk dat ze jarenlang lijden, soms praten ze met de overledene, alsof met de levenden.
Gebruiksaanwijzing
1
Ja, het is nu erg moeilijk voor je. Maar probeer gezond verstand logica te noemen. Inspireer jezelf: "Het onherstelbare is al gebeurd. Tranen en verdriet kunnen niets verhelpen." Bedenk wie er beter af zou zijn als je hopeloos je gezondheid of psyche ondermijnt? Zeker niet je familie en vrienden. Je moet jezelf bij elkaar trekken, al was het maar om de herinnering aan de overledene te bewaren.
2
Heel vaak is zo'n pijnlijke ervaring het resultaat van schuld. U hebt de overledene bijvoorbeeld met iets beledigd of heeft hem niet de juiste aandacht en zorg gegeven. Nu herinner je je dit constant, je wordt gekweld door laattijdige bekering, gekweld door spijt. Dit is begrijpelijk en natuurlijk. Maar nogmaals, denk eens na: is verdriet de beste verzoening, ook al bent u echt de schuld van de doden? Er zijn zoveel mensen die hulp nodig hebben. Doe iets voor ze, help. Maak het goed met goede daden. U zult ontdekken waar u uw kracht kunt uitoefenen. Dit zal trouwens helpen om af te leiden van pijnlijke gedachten, pijniging.
3
Als je een gelovige christen bent, probeer dan troost te vinden in religie. Volgens christelijke canons is alleen het lichaam sterfelijk - een sterfelijk omhulsel en de ziel is onsterfelijk. In die gevallen waarin u erg van streek bent door de dood van een kind, onthoud dan de woorden: 'Wie de Heer liefheeft, hij roept hem vroeg op' En ook dat de ziel van een kind zeker naar de hemel zal gaan.
4
Bid voor de overledenen, breng vaak herdenkingsbriefjes mee naar de kerk. Als je denkt dat je hem nog steeds niet kunt laten gaan, praat dan met de priester. Stel gerust alle vragen die u aangaan en waarop u antwoord wilt krijgen. Zelfs dit: "Als God echt goed en rechtvaardig is, waarom is dit dan gebeurd?" Om te kalmeren, moet je het vaak eerst uitpraten.
5
Probeer jezelf te overtuigen met dit argument: "Hij hield van me, hij zou heel verdrietig zijn als hij me zag lijden, lijden." Soms helpt het. Er is nog een goede manier: naar het werk gaan. Hoe meer tijd en moeite het kost, des te minder blijven ze bij pijnlijke gedachten.