Er wordt aangenomen dat creatief denken een talent is dat op geen enkele manier kan worden ontwikkeld of bestudeerd. En creativiteit is een vaardigheid die alleen aan sommige mensen vanaf de geboorte wordt gegeven. De principes van lateraal denken, ontwikkeld door Edward de Bono in 1968, weerleggen deze beweringen.
De bedenker van het laterale denksysteem Edward de Bono is een van de bekendste moderne psychologen en schrijvers. Hij is een wereldwijd erkende Britse expert in creatief denken. De Bono werd geboren op 19 mei 1933 in Malta. Hij studeerde aan de universiteit in zijn thuisland. En ook in Oxford, Cambridge en Harvard, waar hij later les gaf. De Bono ontwikkelde zijn lateraal denksysteem voor het eerst in zijn boek The Mechanisms of the Mind in 1969.
De term "lateraal denken" is ontstaan uit lat. de woorden lateralis, wat betekent - lateraal of verplaatst. Het wordt opgevat als een nieuwe, niet-standaard manier van denken die verschilt van de traditionele. Edward de Bono creëerde een schema voor creatief (zij) denken naast het reeds bestaande logische (verticale) en fantasie (horizontale). Met de door hem voorgestelde methoden kan men niet-standaardbenaderingen en oplossingen vinden voor logische problemen.
Logisch denken is gericht op stapsgewijze verwerking van informatie, in tegenstelling tot creatief, waardoor het denken in elke richting kan bewegen. Lateraal denken trekt intuïtie aan en creëert hierdoor nieuwe originele modellen en elimineert stereotypen. Bovendien is deze manier van denken niet in strijd met de logica van de Bono in zijn werken, maar vult deze eerder aan en verbetert deze.
In het onderwijs ligt de nadruk vooral op de ontwikkeling van verticaal, logisch denken, omdat juist dit het meest geschikt is om met informatie te werken. Volgens de Bono is het gebruik van creatief denken uit eigen vrije wil even simpel als logisch. Hiervoor zijn er speciale technieken waarmee je lateraal denken kunt ontwikkelen.
Creatief denken creëert een nieuw idee, maar alleen dankzij de logica wordt de realisatie ervan mogelijk. Volgens de auteur is het bezit van slechts één manier van denken niet voldoende voor een hoge productiviteit en succes van een persoon in de moderne ontwikkelingswereld.