'De geheime leer van Israël' - dit wordt soms de mystieke leer genoemd, beter bekend onder de naam 'Kabbalah'. Het ontstond in de middeleeuwen op het snijpunt van de joodse leer, filosofische ideeën van neoplatonisme en gnosticisme.
Afkomstig uit het jodendom, beïnvloedden de ideeën van Kabbalah de Europese denkers van de Renaissance - Paracelsus, Agrippa Nettesheim, Pico de la Mirandola en anderen.
De geschiedenis van Kabbalah
Een van de verre bronnen van deze mystieke leer kan worden beschouwd als het 'boek van de schepping' in het Hebreeuws. De exacte tijd van creatie van deze verhandeling is onbekend, maar het zou niet eerder dan de III eeuw en niet later dan VIII zijn geschreven.
De opkomst van kabbalistische leer als zodanig vond plaats in de XIII eeuw. in Spanje. Op dat moment schreef de joodse denker Moshe de Leon in Castilië de verhandeling The Book of Radiance, die hij doorgaf als het werk van de wijze Simon bin Yochai, die in de 2e eeuw leefde.
Een speciale rol in de vorming van kabbalistische leer werd gespeeld door de werken van Rabbi Yitzhak Luriy Ashkenazi, ook bekend als Ari, die in de 16e eeuw leefde.
Aanvankelijk ontwikkelde Kabbalah zich als een geheime leer, bedoeld voor een kleine cirkel van uitverkorenen, maar aan het begin van de XVI-XVII eeuw. Kabbalist Abraham Azoulay, die in Marokko woonde, riep de afschaffing van beperkingen op zijn studie uit.