Er zijn verschillende tekenen, die elk afzonderlijk kunnen spreken over de suïcidale intenties van een persoon. Je kunt de meest karakteristieke ervan noemen.
Overmatig gebruik van alcohol of drugsverslaving kan erop duiden dat een persoon problemen heeft, waarvan hij geen uitweg weet. Dit is hoe een persoon zichzelf probeert te vergeten. Dit feit zou bijzonder alarmerend moeten zijn als de persoon dergelijke verslavingen niet eerder had waargenomen.
Chronische slaapstoornissen en weigering om te eten kunnen ook worden gezien in de context van tekenen van zelfmoordneigingen. Een persoon kan vaak last hebben van slapeloosheid of nachtmerries, en er wordt ook vaak midden in de nacht wakker. Dit duidt op overmatige opwinding, mogelijke problemen.
Interne schuld, buitensporige kritiek op zichzelf, op iemands acties. Dergelijk gedrag komt vaak tot uiting in agressie en onbeschaamdheid jegens anderen.
Constante staat van angst, angst voor de toekomst. Tegen de achtergrond van zo'n eindeloze mentale stress ontwikkelt zich vaak depressie, wat een directe voorwaarde is voor zelfmoordneigingen. Dit kan tot wanhoop leiden, wat de meeste zelfmoorden veroorzaakt.
Verlies van gebruikelijke energie in gedrag. Een persoon begint vaak te klagen over vermoeidheid, gedraagt zich geremd, verliest snel zijn interesse in elke activiteit, tot een gevoel van apathie voor alles. Het leven zelf wordt al oninteressant.
De aanwezigheid van een voorbeeld van suïcidaal gedrag in de directe omgeving is een andere factor. Het is soms een zeer krachtige stimulans om zelfmoord te plegen.
Dit zijn de belangrijkste tekenen van zelfmoordneigingen waaraan aandacht moet worden besteed, omdat dankzij hen veel mensenlevens kunnen worden gered.