Verdriet is een emotionele en spirituele reactie van een persoon op de ernst van verlies. Het is normaal om te rouwen om een geliefde of dier. Als je uit elkaar gaat, kun je je diep depressief voelen. Als je rouw ervaart, voel je verdriet, pijn, teleurstelling en zelfs woede. Fysiek ben je niet minder uitgeput dan emotioneel. Slaapverlies en eetlust zijn veelvuldige metgezellen van verdriet. Als je niet alle stadia van verdriet doormaakt, is het onmogelijk om de pijn te accepteren en te overwinnen. Maar je kunt niet vast komen te zitten in een bepaalde fase, omdat het leven, ondanks alles, doorgaat.
Je hebt nodig
- Ondersteuning voor dierbaren
- Tijd
Gebruiksaanwijzing
1
Dr. Elizabeth Kübler-Ross identificeerde in haar boek "On Death and Dying" vijf emotionele fasen bij mensen die verdriet ervaren:
Ontkenning
Op het eerste moment willen en kunnen we niet geloven dat wat er is gebeurd waar is. Het is moeilijk voor ons om te accepteren wat er is gebeurd, en we ontkennen het gewoon. Onze psyche probeert ons te beschermen en ons voor te bereiden op verdere ervaringen.
Woede
Woede is een belangrijke stap in het verdrietproces. Het laat woede en frustratie los. We kunnen degene die ons slecht nieuws bracht of zelfs de persoon die ons heeft verlaten de schuld geven. Het lijkt ons dat we door deze gevoelens weg te gooien, op zijn minst op de een of andere manier de ondraaglijke pijn verminderen. Als je boos bent op de overledene, verwijt jezelf daar dan niet over, begrijp dat dit ook een indicator is van hoe dierbaar je was.
De onderhandelingen
In dit stadium wenden veel mensen zich tot God of goden. Je beseft de realiteit en de ernst van het verlies en probeert op de een of andere manier het onherstelbare te betalen. Iemand bidt, iemand denkt dat hij zou willen sterven in plaats van zijn geliefde.
Depressie
In dit stadium kan het moeilijk voor u zijn om uit bed te komen, gewoon 's ochtends uw ogen te openen en uw dagelijkse bezigheden uit te voeren. Leegte en gevoelloosheid - dit zijn de gevoelens die het verdriet op deze momenten achtervolgen.
Acceptatie
Na aanvaarding van het incident nemen pijn, shock, woede en depressie af. Dit betekent niet dat je je meteen gelukkig begint te voelen, maar je kunt doorgaan. Acceptatie is een herhalend proces wanneer je je keer op keer realiseert dat wat er is gebeurd een realiteit is en je op de een of andere manier moet blijven leven.
Als u begrijpt wat er met u gebeurt in uw verdriet, kunt u het overleven en ermee omgaan.
2
Onthoud - verdriet is een normale reactie van een persoon op verlies. Accepteer je verdriet en alle fysieke en emotionele manifestaties die ermee gepaard gaan. Druk je gevoelens uit, het is niet nodig om emoties binnen te houden. Huilen, gerechten verslaan, met anderen praten over wat je ervaart. Als je een emotioneel ingehouden persoon bent en het moeilijk voor je is om je gevoelens in het openbaar te uiten, zoek dan een andere uitweg voor emotionele stress. Schrijf brieven, teken, stel verzen samen.
3
Verwijder geen vrienden en familieleden uit je leven. Laat ze je helpen. Ja, het zal moeilijk voor je zijn, maar je mag mensen niet weigeren liefde en zorg voor je te tonen. Geef plaats aan mededogen.
4
Zorg ervoor dat je goed voor jezelf zorgt. Eet, ik wil niet, loop, ik kan niet, neem kalmerende middelen voor het slapen gaan. Als uw verlies een breuk of een scheiding is, laat u de smaak van het leven voelen - zorg voor uzelf, ga met uw vrienden naar een duur restaurant, koop theatertickets. Als je het verlies van een geliefde ervaart, voel je dan niet schuldig omdat je leeft. Het is onwaarschijnlijk dat dit is wat je zelf je geliefde zou wensen als hij je zou verliezen.
5
Zeg maar dag tegen een geliefde of wezen door plaatsen te bezoeken waar je samen bent geweest, waar je je goed voelde. Laat verdriet plaats maken voor verdriet.
Let goed op
Alcohol en drugs helpen niet om met verdriet om te gaan.
Handig advies
Als er veel tijd is verstreken - een periode van vier maanden wordt als kritiek beschouwd - maar je bent nog steeds depressief, kun je niet meer terug naar het gewone leven en denk je bovendien aan zelfmoord, dan heb je professionele hulp nodig. Besef dit en vraag iemand u een goede psychotherapeut aan te bevelen.