De modieuze term 'uitstelgedrag' wordt tegenwoordig bijna elke staat van apathie en luiheid genoemd. De wetenschap definieert echter een heel specifiek raamwerk voor dit psychologische fenomeen.
Definitie van uitstelgedrag
Uitstel is een bijzondere aandoening waarbij alle belangrijke zaken onvrijwillig worden uitgesteld tot later, wat tot tal van problemen leidt. Dit psychologische fenomeen verschilt van gewone luiheid doordat een persoon die in uitstel is, zich bewust is van het belang van het voltooien van taken, maar zichzelf niet kan overweldigen om ze te voltooien.
Bijna iedereen was in uitstel. Uitstelperiodes zijn vaak het gevolg van ernstig overwerk, gebrek aan slaap of emotionele instorting. In dergelijke gevallen wordt episodisch uitstel "genezen" door een eenvoudig herstel van een normale levensstijl: extra tijd voor rust, slaap en ontspannende vrije tijd.
Het gevaar ligt in gevallen waarin uitstelgedrag een alledaagse toestand wordt en de carrière en het persoonlijke leven beïnvloedt. Daarbij. procrastinator (een persoon die in uitstel verkeert) kan de symptomen van de ziekte lange tijd verbergen. Omdat hij bijvoorbeeld onder invloed is van een totale onwil om iets te doen, stelt de uitsteller alles uit tot later. Als gevolg hiervan vervult het ze nog steeds, maar alleen op het laatste moment. Het is duidelijk dat dergelijk werk vaak van slechte kwaliteit is en de deadlines niet naleeft. Op zijn beurt kan de uitsteller zelf van buitenaf veel minder begaafd, getalenteerd of professioneel lijken dan hij in werkelijkheid is.
Oorzaken van uitstelgedrag
Ondanks dat in de moderne wetenschap het fenomeen uitstelgedrag niet veel is bestudeerd, is er een algemene classificatie van de oorzaken van dit fenomeen:
- laag zelfbeeld;
- toewijding aan uitmuntendheid;
- angst voor succes;
- opstandige geest.
De meest voorkomende oorzaak van uitstelgedrag wordt beschouwd als een laag zelfbeeld. Geleid door de angst om de taak niet aan te kunnen, raakt een persoon in een staat van uitstel, waardoor het angstaanjagende werkfront wordt uitgesteld voor een zo lang mogelijk tijdsperspectief. Als gevolg hiervan worden interne angsten de reden voor het gebrek aan resultaten en het mislukken van de taak.
Het streven naar excellentie is ook een gelegenheid om inactief te worden. In dergelijke gevallen stopt de uitsteller de onvolmaaktheid van de taak of de onwil om alles op de best mogelijke manier te doen.
Angst voor succes kan ook uitstelgedrag veroorzaken. Bovendien zal iemand in dit geval bang zijn om hoger te worden dan zijn collega's, het voorwerp te worden van aandacht van anderen of directe kritiek op slechte wensen.
In het minst komt uitstelgedrag voor in de vorm van protest van een persoon voordat de taken worden uitgevoerd. Een kritische optie is de afwijzing van alles wat het zogenaamde 'systeem' betreft, waaronder, in de ogen van de uitsteller, de hele buitenwereld met haar grondslagen en tradities valt.
Uitsteltechnieken
Ondanks het feit dat uitstelgedrag een psychische aandoening is, zijn bijna alle bestaande methoden om ermee om te gaan gekoppeld aan versterkende motivatie. Als een persoon het doel begint te zien, wordt het voor hem gemakkelijker om de kracht in zichzelf te vinden om specifieke problemen op te lossen.
Psychologen raden ook aan om de behaalde resultaten regelmatig te consolideren met behulp van kleine beloningen: ontspanning, plezierige vrije tijd of gewoon lof gericht aan onszelf.
Veel hangt af van planning. Dus, uitstelgedrag treedt meestal op bij mensen van wie het werk een duidelijke cyclus is, waar het onmogelijk is om door te gaan naar de volgende taak zonder de vorige te voltooien. Psychologen raden aan om de methodologie te veranderen zodat het mogelijk is om tegelijkertijd meerdere werkzaamheden aan verschillende taken uit te voeren.