Ze vertellen de waarheid vanaf hun kindertijd en leggen uit dat het bedriegen van een ander slecht is, het alleen maar problemen en lijden met zich meebrengt. Bovendien is een leugen niet respectvol tegenover de gesprekspartner en wordt het snel onthuld. Vertrouwen in zo iemand zal er niet meer zijn. Maar er is nog een leugen - voor het goede.
Is er echt een leugen voorgoed? Hoe kan iemand een leugen persoonlijk vertellen? Voorstanders van eerlijkheid en openheid zeggen absoluut niets. Liegen is een grote zonde voor de ziel en zwaarte voor het geweten. Iemand die durft te liegen, moet dan voortdurend zijn leugen gedenken, er bevestiging voor zoeken en daarom keer op keer liegen. Het zal heel moeilijk zijn om uit de vicieuze cirkel te komen en het zou beter zijn om onmiddellijk berouw te hebben, de hele waarheid te vertellen, je geweten te zuiveren.
Als een leugen redding is
Maar het leven kan niet in het kader van alleen goed of slecht worden gedreven, het is veelzijdig en in vele tinten vertegenwoordigd. Daarom staan degenen die met extremen denken en te strikte principes volgen, uiteindelijk voor een echt dilemma. Valsheid verwijst naar dergelijke concepten. Hoe kan iemand aan het bed van de patiënt zeggen dat hij nog maar een paar maanden te leven heeft, als de hoop op herstel het enige is dat hem tot nu toe heeft geholpen de ziekte het hoofd te bieden? En hoe vertel je een klein kind dat zijn moeder stiefmoeder voor hem is? Of toegeven aan oudere ouders dat hun zoon niet het eerlijke leven leidt waar hij het over heeft?
Soms is een leugen een remedie voor een persoon tegen wie ze liegen. De waarheid is immers niet in alle gevallen nodig. Soms is waarheid het enige dat een persoon kan schaden en zelfs doden. In dit geval is het verstandiger en genadiger om zijn toevlucht te nemen tot leugens, vooral als er hoop is dat de waarheid nooit bekend zal worden, en een leugen iemands leven kan redden.