Om van voedselafhankelijkheid af te komen, moet u de ware oorzaken van het optreden ervan begrijpen. Een psycholoog of psychotherapeut kan hierbij helpen, maar ook het begrijpen van het probleem van de patiënt is belangrijk.
Als je je een portret voorstelt van een persoon die aan voedselverslaving lijdt, dan zal het beeld deprimerend zijn. Meestal is dit eenzaamheid en het ontbreken van hobby's, terwijl de enige vreugde in het leven de voldoening van de honger is. Eten is een "vriend", comfort, de meest betaalbare manier van vreugde.
Zulke mensen zijn niet in staat zelfs de meest onbeduidende ervaring te weerstaan, die veel globaler lijkt dan het in werkelijkheid is. Uiteindelijk, wanneer het nodig wordt om van de afhankelijkheid af te komen om jezelf iets lekkers voor een andere stress aan te moedigen, reageert het lichaam met een protest.
Waar komt smaakstoornis vandaan?
Als u begrijpt dat behandeling noodzakelijk is, moet u de ware oorzaak van wat er gebeurt begrijpen, waarnaar de meeste patiënten die om hulp hebben gevraagd, in hun jeugd moeten zoeken. Er zijn frequente gevallen waarin verantwoordelijke ouders proberen hun geliefde kind op alle mogelijke manieren te voeden en triomferen als bijna een volwassen portie tot het einde wordt gegeten.
Wat voelt het kind? Het is onwaarschijnlijk dat hij geniet van het eetproces en de smaak en het aroma van de portie voelt, liefdevol bereid door zijn moeder. Op dit moment absorbeert het, stikt het in een groot volume aan stukjes of lepels, zonder de smaak te voelen.
Als deze actie elke dag plaatsvindt, worden grote porties al snel gemeengoed. Het kind eet veel vaker tijdens het avondeten dan het nodig heeft, ongeacht het fysiologische hongergevoel en smaaksensaties. De geneeskunde noemt deze aandoening 'orale frigiditeit'.
Een andere standaardsituatie in het gezin houdt verband met dergelijke opvoedingskosten, wanneer een goede eetlust en een volledig gegeten portie omwille van moeder of grootmoeder een bron van lof en algemene vreugde worden. Het kind voelt zich bijna een winnaar en verheugt zich ook dat hij het vandaag goed gedaan heeft.
Maar als je gewoon weigert of onderschat, dan zijn er onvermijdelijke beledigingen, verwijten en andere vormen van ontevredenheid. Mam beschouwt dit soms als een persoonlijke belediging dat haar werk aan de kachel niet is opgeëist. Zo wordt bij het kind een schuldcomplex gevormd, dat alleen kan worden verlost door het volgende deel dat wordt gegeten.