De vorming van iemands wereldbeeld vindt al vele millennia plaats. De gedragskenmerken van mannen en vrouwen maakten van hen verschillende wezens, biologisch behoren ze tot dezelfde soort, maar ze denken en spreken anders. Mannen zijn beknopter en consistenter, ze denken eerst en spreken dan. Vrouwen redeneren echter liever tijdens een gesprek, dus spreken ze veel woorden uit. Je kunt een gemeenschappelijke taal vinden als je luistert naar wat een ander zegt.
Gebruiksaanwijzing
1
Historisch gezien was de man een verdediger en een getter, hij moest vele uren jagen, waar stilte en aandacht nodig zijn. Vrouwen brachten kinderen groot, creëerden gezelligheid, bevonden zich in een constante omgeving waar ze praatten en ervaringen uitwisselden. Er werd een gewoonte van praten ontwikkeld: vrouwen deden dit constant, mannen zelden en to the point.
2
In de oudheid werd de prijs van een woord gevormd. Als de man iets zei, moest hij gehoorzamen. De hele familie was van hem afhankelijk, kon niet redetwisten. Maar dit legde een grote verantwoordelijkheid op, als hij zei dat het onveranderlijk was, dan kun je niet verkeerd zijn. En dit verminderde ook de hoeveelheid van wat werd gezegd om onoplettendheid of onnauwkeurigheden te voorkomen. De vrouw moest veel praten om de kinderen alle nodige vaardigheden bij te brengen.
3
Tegenwoordig is er veel veranderd, maar toch wordt het gesprek gevoerd alsof het in verschillende talen is. Een vrouw spreekt gemiddeld 20 duizend woorden per dag uit. Bovendien kan ze tegelijkertijd praten, denken en iets doen. Een man spreekt maar zevenduizend woorden, maar tegelijkertijd vertelt hij alleen maar zonder andere dingen te doen. Maar hij geeft feiten en argumenten, geeft nauwkeurige instructies, biedt oplossingen. De vrouwelijke woordenstroom is als een lawine, veel ideeën worden eenvoudig naar de wereld overgebracht en tijdens het uitspreken ontstaat plotseling de meest correcte versie van acties.
4
Een man kan niet meerdere dingen tegelijk doen. Hij kan zich moeilijk concentreren op twee of drie dingen tegelijk. Als hij luistert, doet hij precies dat. Maar het is belangrijk voor hem om in wezen informatie te ontvangen, en niet de algemene stroom. Als dit niet gebeurt, schakelt hij over naar een andere bezigheid en merkt hij de gesproken woorden gewoon niet op. De vrouw begrijpt niet waarom hij niet hoort of doet wat ze vraagt. Ze is zich misschien niet bewust van de kenmerken van het denken.
5
De dame moet praten, en als ze thuis zit, als ze een beetje praat, wordt dit een probleem. Als een man thuiskomt van zijn werk, komt hij plotseling een groot aantal woorden tegen die hij niet kan accepteren. Het is genoeg voor de eerste 10-15 minuten, wanneer de echtgenoot slechts enkele feiten noemt, tegen de tijd dat ze oplossingen voor situaties begint te bedenken, is hij al bezig met andere dingen. En het lijkt erop dat hij niet luistert, en dit veroorzaakt klachten en wrok.
6
Om een gemeenschappelijke taal gemakkelijker te vinden, moet je elkaar begrijpen. Vrouwen kunnen beter met vrienden praten, de nodige conclusies trekken en hun man alleen compact en gestructureerd de resultaten van alle dialogen van de dag bezorgen. Mannen moeten iets meer zeggen zodat de geliefde zijn steun voelt, stilte niet als kou ervaart.