Wie is een workaholic

In de moderne samenleving werken mensen hard, bouwen een carrière op, behalen bepaalde successen en posities. Dit kan als absoluut normaal worden beschouwd als het niet overgaat van de categorie van ijver naar werkverslaving. Wanneer iemand al zijn tijd besteedt aan het werk zelf of aan gedachten over een aanstaande of reeds voltooide activiteit, kan dit leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.

Experts zijn van mening dat hard werken, professional worden in hun vakgebied en voldoende geld verdienen de norm is voor mensen van middelbare leeftijd.

Op een gegeven moment wordt de race om geld en professionele groei geen vreugde, maar een moeilijke taak. Een persoon begint moe te worden, hij is niet langer tevreden met de successen en zelfs met de verdiende bedragen. Hij verandert in een prikkelbare persoonlijkheid. Collega's, die dit opmerken, proberen minder met hem te communiceren, en de bazen zijn niet altijd het resultaat van zijn werk. Het is dus tijd om te stoppen en over te schakelen naar jezelf, familie, rust, reizen naar de natuur of het land, boeken lezen en nog veel meer, wat een persoon plezier en vreugde schenkt. Als iemand op tijd merkte dat het tijd was om iets te veranderen, zou hij zijn gemoedsrust niet verliezen en zou hij rustig beginnen met het opbouwen van zijn leven. Als dit niet gebeurt, kunnen we zeggen dat een persoon lijdt aan workaholisme.

Portret van een workaholic

Een workaholic is alleen gepassioneerd door werk. Zelfs wanneer zijn persoonlijke leven ineenstort en de eerste tekenen van ziekte verschijnen, stopt hij niet met zichzelf uit te putten van zijn werk en denkt hij er dag en nacht over na.

Workaholism is hetzelfde probleem als alcoholisme. Het is heel moeilijk om er zelf vanaf te komen, omdat beide verslavend zijn. Maar niet alleen wordt de persoon zelf afhankelijk van zijn gehechtheid aan het werk, workaholism wordt ook aangemoedigd door de samenleving waarin we allemaal leven.

Workaholics zijn niet altijd succesvolle mensen, terwijl velen bereid zijn zichzelf op te offeren voor werk, zonder zelfs de gewenste erkenning te krijgen. Onder psychologen is men van mening dat een workaholic te vergelijken is met een suïcidale persoon, omdat de een en de ander zichzelf doodt.

Voor een workaholic is werk het leven zelf. Ze kan zijn familie, vrienden en hobby's die geen verband houden met zijn activiteiten volledig vervangen. Hij probeert altijd laat op het werk te blijven, ook als dat niet nodig is.

Een workaholic weet niet hoe en kan niet rusten, dus voor hem is het weekend marteling, en als hij kan, neemt hij een deel van zijn zaken mee naar zijn huis. Als het werk om een of andere reden eindigt, voelt de persoon zichzelf nutteloos en kan hij geen plaats voor zichzelf vinden. Alles wat niets met werk te maken heeft, is voor hem een lege bezigheid. Als het werk is afgerond, zal de workaholic hier nooit blij mee zijn. Hij zal keer op keer door zijn hoofd scrollen: of hij alles heeft gedaan wat nodig was, en zich zorgen te maken over hoe zijn werk zal worden beoordeeld en geaccepteerd door de autoriteiten. Als iets niet is gelukt, dan is dit voor een workaholic een nachtmerrie en een complete ramp.