Een geliefde verliezen is een groot verdriet en een moeilijke test. De hoop dat de dood over anderen gaat, is een illusie. Het vreselijke gebeurde - de broer stierf. En je vraagt ​​je constant af hoe je verder moet leven.
Emoties en gevoelens
De dood van een dierbare is een van de grootste psychische verwondingen. Wanneer een broer sterft, gaan alle gedachten, emoties alleen over hem. In mijn hoofd een zwerm vragen: waarom is hij? Waarvoor? Was het mogelijk hem te redden? Wie is de schuldige? Hoe te leven? Je voelt de pijn van verlies bijna fysiek. Misschien denk je zelfs dat je broer hier ergens is, nu komt hij naar boven, knuffel en alles zal een vreselijke droom blijken te zijn. Hoe overleef je deze moeilijke tijd?
Stadia van verdriet ervaren of wat gebeurt er met je?
De eerste fase begint wanneer je leert over de dood van een broer. Dit is een schok. Een gevoel van onwerkelijkheid van wat er gebeurt. Je gelooft niet dat dit is gebeurd. Alle gevoelens, emoties verstarren, een toestand van gevoelloosheid verschijnt. De eerste fase van verdriet kan tot een week duren, en vaak kan een persoon niet eens huilen - er is vanbinnen shock en leegte. Anderen kunnen deze toestand voor egoïsme en ongevoeligheid aannemen, maar in feite geldt dat hoe langer de gevoelloosheid duurt, des te groter het verdriet is.
De tweede fase is woede en wrok. Tijdens deze fase komen er veel vragen over wie de schuld heeft en of het mogelijk was om iets te doen. Een persoon kan al huilen - en niet alleen rouwen om de overleden broer. Een overleden dierbare vertelt ons als het ware dat ook wij kunnen sterven.
De derde fase is de fase van schuld. Obsessieve gedachten die in mijn hoofd ronddraaien: 'Wat als
"Een man is geobsedeerd door obsessieve gedachten dat hij iets niet heeft gedaan, niets heeft gezegd, het niet leuk vond. Misschien zelfs de schuld van de overlevende. Het beeld van de overleden broer is geïdealiseerd, het lijkt bijna heilig.
Stadium van acuut verdriet. Dit is het hoogtepunt van verdriet. Deze periode kan twee tot drie maanden duren. Het wordt ook fysiek weerspiegeld: verlies van eetlust, vermoeidheid, beklemmend gevoel op de borst, brok in de keel, slaapstoornissen. Op dit moment wordt de persoon door pijn van het overleden familielid gescheiden.
Stadium van adoptie. Het maakt niet uit hoe ernstig de pijn is, maar vroeg of laat verdwijnt de pijn en dan begint het stadium van aanvaarding van de dood. Deze periode duurt meestal een jaar en dan eist het leven langzaam zijn tol.