Ouders maken zich, soms overdreven, zorgen over de mogelijke gevolgen van de negatieve ervaringen van hun kinderen: zal een lange zakenreis of echtscheiding geen ernstig psychologisch trauma met zich meebrengen dat op volwassen leeftijd tot bezinning zal komen?
Wat is psychologisch trauma?
Trauma is geen vreselijke situatie die zich heeft voorgedaan in het leven van een persoon (volwassen of klein). Dit zijn de gevolgen voor de psyche. Dat wil zeggen, wanneer we "trauma" zeggen, bedoelen we de prijs voor het leven, de bescherming die de psyche heeft ontwikkeld om te overleven in een moeilijke en bedreigende situatie voor het menselijk leven. Na de verwonding te hebben overleefd, heeft het lichaam het overleefd, maar dit betekent niet dat het intact bleef zoals het was.
Wanneer bepaalde psychologische traumatische gebeurtenissen plaatsvinden, worden ze samen met herinneringen opgeslagen in het zenuwstelsel - beelden, een afbeelding van de gebeurtenis, geluiden, geuren.
Wat is gevaarlijk psychotrauma voor kinderen
Onthoud allereerst dat letsel een spoor achterlaat. Een volwassene, een volwassen persoon heeft meer kans om met een blessure om te gaan dan een kind. Voor een kind bij wie de hersenen en het zenuwstelsel 20 jaar volwassen zijn geworden (en sommige delen van de hersenen meer tijd nodig hebben), kunnen de gevolgen van traumatische gebeurtenissen uiterst ernstige gevolgen hebben. Allereerst is dit het effect op de hersenfunctionaliteit, en meer specifiek op de cognitieve component (denken), de emotionele component en sociale interactie. Met andere woorden, wanneer bij een kind de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS) wordt gesteld, kunnen we een aantal symptomen waarnemen die de levenskwaliteit van de baby negatief beïnvloeden. Er mag echter niet van worden uitgegaan dat trauma een onomkeerbaar effect heeft op het leven en de psyche van het kind.
Mythe 1 - trauma heeft een onomkeerbare impact op het leven van een kind.
Nee, dat is het niet. Als het zo gebeurde dat de baby een moeilijke situatie moest doorstaan, dan is het in de eerste plaats de moeite waard om te beoordelen op welke levensgebieden de blessure toesloeg. Om het kind het hoofd te bieden, heeft hij de hulp nodig van een stabiele, ondersteunende en vindingrijke volwassene. Met andere woorden, het beste medicijn voor een kind is het vermogen om veilig op trauma's te reageren, steun, empathie en een gevoel van stabiliteit te krijgen van volwassenen.
Mythe 2 - onmiddellijk na het incident is het noodzakelijk om psychologische noodhulp te verlenen
Het kind leeft de last al op het moment van de verwonding. Als ouders proberen 'het leven gemakkelijker te maken', hun aandacht richten, juichen 'zodat het kind het vergeet', dan draagt het zenuwstelsel van het kind in dit geval een nog grotere belasting. Natuurlijk willen elke vader en moeder de toestand van het kind onmiddellijk verlichten en helpen, en dat doen we reflexmatig, omdat het voor hen moeilijk is om het lijden van het kind te weerstaan. Er is dus de eerste psychologische hulp, waarvan het principe erin bestaat in fundamentele menselijke behoeften te voorzien (om te melden wat er is gebeurd, huisvesting, veiligheid te bieden, te slapen en contact te maken met dierbaren als ze verloren waren).
Mythe 3 - na een traumatische gebeurtenis krijgt het kind PTSS
Alleen een specialist (psycholoog, psychiater) kan PTSS diagnosticeren. Als ouders gedurende een maand manifestaties waarnemen, zoals:
- een spel dat zich constant herhaalt en waarin elementen van een traumatische situatie worden weerspiegeld,
- slaapstoornissen / nachtmerries (zonder expliciete inhoud),
- communicatieproblemen
- onwil om te communiceren,
- overmatige impulsiviteit en agressie,
- afgeleid aandacht en het onvermogen om te concentreren,
Met deze symptomen moet u zeker een specialist raadplegen. Maar houd er rekening mee dat niet alle kinderen PTSS hebben als reactie op een blessure.