Het concept van genade is bekend in de traditie van de christelijke kerk. Volgens canonieke interpretaties is genade de goddelijke energie die Jezus Christus aan zijn kerk schenkt. Het is door de genade van de Heilige Geest dat de christen opsteekt op zijn moeilijke pad naar God.
Gebruiksaanwijzing
1
Met de goddelijke energie, in een of andere van zijn manifestaties, ontmoet de christen heel vaak. Wanneer een priester water zegent, verandert genade haar eigenschappen, waardoor het heilig wordt van gewoon water. Bekend in de christelijke wereld, worden wonderbaarlijke genezingen ook gerealiseerd door de werking van genade. Ze kan zich op veel manieren manifesteren in het leven van een christen, ook heel expliciet. Een levendig voorbeeld van de actie van genade wordt beschreven in het beroemde gesprek van St. Serafijnen van Sarovski en N.A. Motovilova.
2
Hoe wordt genade verkregen? Allereerst een rechtvaardig leven, maar niet alleen dat. Het onderhouden van Gods geboden is een noodzakelijke, maar niet de enige voorwaarde. Bovendien is het verlangen om genade te ontvangen al een vergissing, aangezien genade geen doel is, maar een beloning op het pad van het dienen van God. Streven naar genade, valt een persoon in een netwerk van trots, zelfvertrouwen, a priori beschouwt hij zichzelf waardig aan deze goddelijke gave.
3
De belangrijkste eigenschappen in de aanwezigheid waarvan een persoon de kans krijgt om de genade van de Heilige Geest te voelen, zijn nederigheid en zachtmoedigheid. Maar dit is slechts de achtergrond waartegen de genade zich kan manifesteren, de noodzakelijke voorwaarden. Voordat de Heilige Geest iemands hart raakt, moet het worden gereinigd van vuil, dat wordt bereikt door zachtmoedigheid, nederigheid en boosaardigheid.
4
Het hart wordt tenminste gereinigd tot de minimale mate dat de Heilige Geest het kan aanraken. Maar hij moet worden geroepen door zichzelf te openen. En dit wordt op zijn beurt bereikt door voortdurende herinnering aan God. Een manier om dit te onthouden is het Jezusgebed. Bedenk dat in Jezus gebed niet alleen de zin die wordt herhaald belangrijk is, maar ook de pauze tussen de uitingen ervan. Het is een pauze, een moment van stilte waarin je zonder enige gedachte voor God staat, en dit is het moment waarop je tot de Heilige Geest nadert.
5
Verhoog langzaam de pauze, dit moet natuurlijk, organisch gebeuren. Het criterium dat de pauze te lang is, is het verschijnen van vreemde gedachten. Stilte moet precies zo lang duren als je voor God kunt staan. Komen is je met je hele wezen tot de Almachtige wenden zonder een enkele gedachte.
6
Het is in zulke seconden dat een persoon genade kan voelen als een volledig concrete energie, een concreet gevoel. Het komt plotseling en vult het lichaam en bewustzijn met onbeschrijfelijke gelukzaligheid en zoetheid. Het kan met niets worden verward; het gevoel van genade is goddelijk en onuitsprekelijk. Het is geen toeval dat de heilige Isaak de Syriër zei dat degene die deze wijn dronk hem nooit zal vergeten.
7
Grace komt heel onverwachts en vertrekt net zo plotseling. Het uiterlijk kan worden beschouwd als een soort vooruitgang - God maakt de mens duidelijk dat hij zijn inspanningen ziet, dat hij op de goede weg is. Maar de volgende manifestatie van genade moet worden verdiend. De grootste fout op dit moment is het verlangen naar genade, het verlangen om het opnieuw te ervaren. Een gebed helpt hier met een verzoek om verkeerde gedachten kwijt te raken, op het goede spoor te blijven. Vertrouw in alles op God, want door zijn kracht wordt uw beklimming uitgevoerd.