Het woord 'existentieel' is het onderwerp van gedetailleerd onderzoek in de humanistische psychologie. Het is de centrale term voor dit gebied van wetenschappelijke en praktische discipline, dat zich richt op het bestaan van de mens, de zin van het leven, op de tijd van zijn leven. Dit gebied wordt soms 'existentiële psychologie' genoemd.
Voor existentialisten is een van de belangrijkste parameters van het menselijk leven en psychologische activiteit het concept tijd, een tijdschaal. Menselijke ontwikkeling gaat van punt tot punt van deze schaal. In sommige periodes wordt de persoon geconfronteerd met de zogenaamde "existentiële crises". Ze kunnen worden gedefinieerd als crises van de zin van het leven.
Het bestuderen van levenscrisis helpt psychologische moeilijkheden te overwinnen
Existentiële psychotherapie wordt het meest geschikt geacht voor psychologisch en mentaal gezonde personen. De belangrijkste taak: een persoon helpen om kritieke vitale punten correct en met minimale verliezen te overwinnen.
Analyse van het menselijk leven door de tijd heen is een veelbelovend gebied van psychotherapie.
De existentialistische leerstellingen over de persoonlijkheidscrisis zijn nogal optimistisch. Ze volgen de wetenschappers van andere gebieden en zijn van mening dat de crisis niet het levenseinde is. Dit is een keerpunt dat ontstaat om een persoon naar een nieuw bestaansniveau te brengen. Na de crisis te hebben overwonnen, maakt een persoon een scherpe sprong in zijn persoonlijke ontwikkeling. Om dit te doen, moet hij leren begrijpen dat het woord "crisis" het openen van perspectieven voor een kwalitatief hogere levensstandaard betekent.
Werk met complexe emotionele toestanden
Existentiële psychologie is een richting voor emotioneel verwarde maar gezonde en volwassen individuen.
Existentiële psychologen, zoals psychoanalytici of cognitieve psychotherapeuten, kunnen werken met complexe emotionele toestanden. Zelfs een persoon die gezond is in de psychologie kan een tijdje 'vast komen te zitten' in angst, apathie, onderdrukking en andere sterke emotionele toestanden, die een adequate actie in de wereld belemmeren. Maar als een psychoanalyticus ook zoekt naar zelfs de kleinste manifestaties van pathologieën bij een gezond persoon, dan heeft de existentialist een andere visie. Hij richt zich op gezonde en sterk ontwikkelde persoonlijkheidsstructuren, waardoor hij die structuren “corrigeert” en eruit haalt die momenteel de destructieve effecten van tijd of de omgeving ervaren.